Polana Biały Potok

Polana Biały Potok – polana u podnóża Tatr, u wylotu Doliny Lejowej. Znajduje się w mezoregionie geograficznym zwanym Rowem Podtatrzańskim, a dokładniej w jego części zwanej Rowem Kościeliskim. Położona jest na wysokości 890-920 m n.p.m.. Jej północnym skrajem biegnie szosa z Zakopanego do Czarnego Dunajca przez Kościelisko i Chochołów. Najstarsze dokumenty wymieniające tę polanę jako pastwisko pochodzą z XVI w. Polana składa się z dwóch części oddzielonych od siebie Lejowym Potokiem i pasem zadrzewień wzdłuż niego. Część zachodnia to polana kośna, znajdują się na niej dwa tylko szałasy. Część wschodnia jest wypasana i znajdują się na niej liczne szałasy, a w sezonie zimowym jest czynny wyciąg narciarski (bardzo łatwy, dla początkujących narciarzy) Przy skraju wschodnim znajduje się zajazd "Józef" (noclegi z wyżywieniem, bar). Wiosną na polanie obficie zakwitają krokusy, a jesienią zimowit jesienny.

Polana jest własnością prywatną i leży poza obszarem TPN. W XVII w. na polanie wypasali mieszkańcy wsi Podczerwone, później polanę wykupił Antoni Szaflarski z Czarnego Dunajca. W 2003 gazduje tutaj mieszkaniec wsi Dzianisz. W górnej części polany, przy Lejowym Potoku, znajduje się skała zwana Między Ściany i wejście do Doliny Lejowej. Od południowej strony wznoszą się ponad polaną: Przednia Kopka, Pośrednia Kopka i Cisowa Turnia.

Na polanie Biały Potok stwierdzono występowanie wielu rzadkich w Karpatach gatunków roślin: turzyca skąpokwiatowa, nerecznica grzebieniasta, pływacz drobny, turzyca pchla, turzyca nitkowata, turzyca bagienna, turzyca dwupienna, siedmiopalecznik błotny, rosiczka długolistna, języczka syberyjska, czermień błotna. Niektóre z nich są rzadkie w całej Polsce.

Polana Biały Potok – polana u podnóża Tatr, u wylotu Doliny Lejowej. Znajduje się w mezoregionie geograficznym zwanym Rowem Podtatrzańskim, a dokładniej w jego części zwanej Rowem Kościeliskim. Położona jest na wysokości 890-920 m n.p.m.. Jej północnym skrajem biegnie szosa z Zakopanego do Czarnego Dunajca przez Kościelisko i Chochołów. Najstarsze dokumenty wymieniające tę polanę jako pastwisko pochodzą z XVI w. Polana składa się z dwóch części oddzielonych od siebie Lejowym Potokiem i pasem zadrzewień wzdłuż niego. Część zachodnia to polana kośna, znajdują się na niej dwa tylko szałasy. Część wschodnia jest wypasana i znajdują się na niej liczne szałasy, a w sezonie zimowym jest czynny wyciąg narciarski (bardzo łatwy, dla początkujących narciarzy) Przy skraju wschodnim znajduje się zajazd "Józef" (noclegi z wyżywieniem, bar). Wiosną na polanie obficie zakwitają krokusy, a jesienią zimowit jesienny.

Polana jest własnością prywatną i leży poza obszarem TPN. W XVII w. na polanie wypasali mieszkańcy wsi Podczerwone, później polanę wykupił Antoni Szaflarski z Czarnego Dunajca. W 2003 gazduje tutaj mieszkaniec wsi Dzianisz. W górnej części polany, przy Lejowym Potoku, znajduje się skała zwana Między Ściany i wejście do Doliny Lejowej. Od południowej strony wznoszą się ponad polaną: Przednia Kopka, Pośrednia Kopka i Cisowa Turnia.

Na polanie Biały Potok stwierdzono występowanie wielu rzadkich w Karpatach gatunków roślin: turzyca skąpokwiatowa, nerecznica grzebieniasta, pływacz drobny, turzyca pchla, turzyca nitkowata, turzyca bagienna, turzyca dwupienna, siedmiopalecznik błotny, rosiczka długolistna, języczka syberyjska, czermień błotna. Niektóre z nich są rzadkie w całej Polsce.

Szlaki turystyczne

– obrzeżem lasu w górnej części polany biegnie oznakowany zielono odcinek z Doliny Kościeliskiej na Siwą Polanę u wylotu Doliny Chochołowskiej, będący przedłużeniem Drogi pod Reglami.

• Czas przejścia z Kir do wylotu Doliny Lejowej: 25 min w obie strony
• Czas przejścia od wylotu Doliny Lejowej na Siwą Polanę: 25 min w obie strony

– na południowym krańcu polany, u wylotu Doliny Lejowej, rozpoczyna się żółty szlak, prowadzący jej dnem na Niżnią Kominiarską Polanę. Czas przejścia: 1:10 h, ↓ 55 min