Magorzyca (875 m), czasami (nieprawidłowo) Magurzyca lub Magórzyca – niewybitny szczyt w Beskidzie Wyspowym przy granicy z Gorcami. Znajduje się na północnym grzbiecie łączącym Gorc z Kiczorą Kamienicką. Magorzyca ma dwa wierzchołki, obydwa o tej samej nazwie. Pomiędzy jej północnym wierzchołkiem, a Kiczorą Kamienicką znajduje się płytka przełęcz 847 m. Pomiędzy wierzchołkiem południowym a grzbietem Gorca, przy Nowej Polanie znajduje się druga, również płytka przełęcz 850 m, która według regionalizacji Jerzego Kondrackiego oddziela Gorce od Beskidu Wyspowego. Według tej regionalizacji Magorzyca, Kiczora Kamienicka i Wielki Wierch należą do Beskidu Wyspowego. Na mapach często jednak włączane są do Gorców.
Zachodnie stoki Magorzycy opadają do doliny Kamienicy. Są całkowicie zalesione. Spływają nimi w północno-zachodnim kierunku dwa potoki: Czerwonka i Rybi Potok. Wschodnie stoki są w dużym stopniu bezleśne, znajdują się na nich dwa przysiółki Szczawy: Magorzyca i Faronówki, których zabudowania i pola dochodzą niemal pod szczyty Magorzycy. Ze stoków tych spływa kilka strumieni zasilających potok Głębieniec. Pod południowymi stokami Magorzycy znajduje się Nowa Polana.
Magorzyca znajduje się nieco poza granicami Gorczańskiego Parku Narodowego. Z Nowej Polany prowadzi nieznakowana ścieżka, którą można przejść przez jej grzbiet. Z otwartych miejsc roztaczają się dość ciekawe widoki. | 
