Kiczora Kamienicka (1007 m)– szczyt w Beskidzie Wyspowym, wraz z Wielkim Wierchem otoczony przez opływającą go z trzech stron Kamienicę Gorczańską. Od południowej strony sąsiaduje z Magorzycą (875 m), od północnej z Wielkim Wierchem (1007 m) stanowiącym zakończenie pasma. Od Wielkieg Wierchu oddzielony jest przełęczą, na której znajduje się Polana Jeziorne. Wzdłuż koryta Kamienicy Gorczańskiej opływającej te szczyty poprowadzona jest droga wojewódzka nr 968 (odcinek z Mszany Dolnej do Kamienicy).
Według uznanej powszechnie regionalizacji fizycznogeograficznej Karpat opracowanej przez Jerzego Kondrackiego Kiczora Kamienicka wraz z Wielkim Wierchem i Magorzycą włączone zostały do Beskidu Wyspowego, a granica poprowadzona została przez płytką przełęcz 750 m pomiędzy Magurzycą a Gorcem. Podział ten uznaje też zbiorowe opracowanie "Gorce. Przewodnik dla prawdziwego turysty" (brak w nim opisów tych szczytów). Jednak inni autorzy opracowań o tym regionie (Józef Nyka, Andrzej Matuszczyk ) włączają te szczyty do Gorców, uzasadniając to faktem, że od Beskidu Wyspowego obydwa te szczyty oddzielone są głęboką doliną Kamienicy Gorczańskiej, stanowiącą w tym miejscu najbardziej naturalną i oczywistą granicę między Beskidem Wyspowym i Gorcami.
Kiczorę Kamienicką łatwo rozpoznać po wznoszącym się pod jej szczytem maszcie przekaźnikowym. Jest w większości zalesiona. Na jej południowych i wschodnich zboczach znajdują się wciśnięte pomiędzy las i należące do wsi Szczawa przysiółki: Podkiczory, Szałasie, Faronówki, Polanki. Wszystkie spływające z niej potoki uchodzą do okrążającej ją rzeki Kamienica lub jej dopływu – Głębieńca.
Przez Kiczorę Kamienicką nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Nazwa jest pochodzenia wołoskiego, w którym słowo kiczora oznaczało górę z zalesionym wierzchołkiem. Gór o nazwie Kiczora jest w Karpatach wiele. | 
