Stary Ratusz w Legnicy – zbudowany w latach 1737-1741 w stylu barokowym. Początkowo był siedzibą władz miejskich, w roku 1928 został zaadaptowany na siedzibę teatru. Obecnie mieści się w nim administracja teatru oraz garderoby aktorów.
Rynek w Legnicy – jest w kształcie prostokąta, położony w centrum Starego Miasta, podzielony na Duży i Mały Rynek. Do rynku prowadzą ulice: Złotoryjska, Chojnowska, Najświętszej Marii Panny, Rycerska, św. Jana, Piekarska, Środkowa i Plac Katedralny.
Ewangelicki kościół Marii Panny (niem. Liebfrauenkirche, Kirche zu Unser Lieben Frauen) w Legnicy jest jednym z najstarszych kościołów na Śląsku. Początki jego budowy sięgają XII wieku. Jest on również nazywany kościołem Mariackim (niem. Marienkirche), lub Niskim (niem.
Kościół św. Jacka w Legnicy (niem. Kaiser-Friedrich-Gedachtniskirche) - został poświęcony w 1908 (budowa trwała od 1904 lub 1905) jako świątynia ewangelicka, poświęcona cesarzowi Fryderykowi III.
Park Miejski w Legnicy – najstarszy i największy legnicki park miejski, położony w centralnej części miasta, w obrębach geodezyjnych Stare Miasto i Ochota, liczący 58 ha powierzchni. Granicę parku wyznaczają (oglądając mapę zgodnie z ruchem wskazówek zegara): pl. Wilsona, al. Orła Białego, ul.
Cerkiew pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego w Legnicy – prawosławna cerkiew parafialna. Należy do dekanatu Lubin diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Legnicka Fabryka Fortepianów i Pianin powstała na terenach fabryki Eduarda Seilera w 1947 roku. Zatrudniono w niej dawnych fachowców z seilerowskiej fabryki jak również absolwentów Technikum Budowy Fortepianów w Kaliszu. Znajdowała się przy ul.
Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski w Legnicy – znajduje się w dekanacie legnickim wschodnim w diecezji Legnickiej. Jej proboszczem jest ks. Ryszard Wołowski. Obsługiwana przez księży diecezjalnych. Erygowana 1 lipca 1985.