Kościół św. Jana Chrzciciela

Kościół św. Jana Chrzciciela w Legnicy – barokowy kościół w Legnicy zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku.

Kościół św. Jana Chrzciciela w Legnicy – barokowy kościół w Legnicy zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku.

Historia

Świątynia została zbudowana w latach 1714-1727 dla zakonu jezuitów w miejscu wcześniejszej gotyckiej świątyni, która pełniła kolejno funkcje kościoła klasztornego franciszkanów i kościoła zboru kalwińskiego w Legnicy.

Kościół stanowił w XVIII wieku część kompleksu zabudowań kolegium jezuickiego. Uległ poważnym zniszczeniom podczas katastrofy budowlanej w 1744 r. Odbudowany na początku XIX wieku służył jako świątynia parafii rzymskokatolickiej w Legnicy. Po II wojnie światowej przekazany wraz z przyległymi budynkami klasztornymi zakonowi franciszkanów. W 1966 r. kościół uległ uszkodzeniu na skutek pożaru. W latach 60. i 70. XX wieku gruntownie wyremontowany.

Opis

Kościół barokowy założony na planie prostokąta. Z monumentalną dwuwieżową fasadą od strony południowej i z półkolistą absydą od północy. Długość wnętrza świątyni wynosi 60 metrów, szerokość ok. 30 metrów, a wysokość nawy ok. 25 metrów.

Wnętrze kościoła ma układ halowy z rzędami kaplic otwartych do środka. Ołtarz główny w kościele pochodzi z lat 1880-1881 i został wykonany w stylu neorenesansowym. Uzupełniony jest posągami i rzeźbami z XVIII wieku. Ołtarze boczne świątyni umieszczone w kaplicach pochodzą z dawnych kościołów klasztornych bernardynów i benedyktynek w Legnicy. Ambona jest barokowa z XVIII wieku; organy z 1858 r.; chrzcielnica z 1912 r.

Do wschodniej ściany kościoła przylega dawne prezbiterium gotyckiego kościoła kalwińskiego, które od XVI wieku pełniło funkcje nekropolii Piastów, a w latach 1677-1679 zostało przebudowane z fundacji Ludwiki Anhalckiej na mauzoleum ostatnich książąt legnicko-brzeskich.