Kościół św. Mikołaja

Kościół pw. św. Mikołaja Biskupa w Lubzinie sięga początków (XX w.). Podobno pierwszy drewniany i konsekrowany kościół został wzniesiony około 1277 r., o czym wspomina Jan Długosz w swych kronikach. W drugiej połowie XVII w. wybudowano nową świątynię, również z drewniana. Konsekracji dokonał bp. krakowski Mikołaj Oborski. Był to kościół pod wezwaniem św. Mikołaja. W roku 1891 wybudowano kaplice Matki Bożej Różańcowej. Na jej miejscu stoi obecny kościół pw. św. Mikołaja. Wybudowany w latach 1904 - 1906 dzięki staraniom ks. proboszcza Macieja Miętusa i starej fundacji Józefy Paliszewskiej z 1871 r.

Powstanie parafii Lubzina fundacji opactwa cystersów w Koprzywnicy datuje się na 1277 r.*

Parafia od początku istnienia, aż do 1786 r. należała do diecezji krakowskiej. W XIV przynależała do dekanatu Dębica i posiadała wówczas 515 mieszkańców. W XVI i XVII w. należała już do dekanatu Mielec. W roku 1786 r. znajdowała się w obrębie dekanatu mieleckiego i wraz z nim przynależała do archidiakonatu sadeckiego. Miała ona wówczas za patrona św.Mikołaja, obchodziła jeden odpust (6 grudnia), liczyła 2200 mieszkańców.

Wyposażenie kościoła pochodzi z XIX -XX w. Ołtarz z początku XX, wykonany z drewna przez Wojciecha Samka , Stanisława Brudnego , Walentego Lisieńskiego.

W 2010 r. kościół gruntownie odnowiono.

Kościół pw. św. Mikołaja Biskupa w Lubzinie sięga początków (XX w.). Podobno pierwszy drewniany i konsekrowany kościół został wzniesiony około 1277 r., o czym wspomina Jan Długosz w swych kronikach. W drugiej połowie XVII w. wybudowano nową świątynię, również z drewniana. Konsekracji dokonał bp. krakowski Mikołaj Oborski. Był to kościół pod wezwaniem św. Mikołaja. W roku 1891 wybudowano kaplice Matki Bożej Różańcowej. Na jej miejscu stoi obecny kościół pw. św. Mikołaja. Wybudowany w latach 1904 - 1906 dzięki staraniom ks. proboszcza Macieja Miętusa i starej fundacji Józefy Paliszewskiej z 1871 r.

Powstanie parafii Lubzina fundacji opactwa cystersów w Koprzywnicy datuje się na 1277 r.*

Parafia od początku istnienia, aż do 1786 r. należała do diecezji krakowskiej. W XIV przynależała do dekanatu Dębica i posiadała wówczas 515 mieszkańców. W XVI i XVII w. należała już do dekanatu Mielec. W roku 1786 r. znajdowała się w obrębie dekanatu mieleckiego i wraz z nim przynależała do archidiakonatu sadeckiego. Miała ona wówczas za patrona św.Mikołaja, obchodziła jeden odpust (6 grudnia), liczyła 2200 mieszkańców.

Wyposażenie kościoła pochodzi z XIX -XX w. Ołtarz z początku XX, wykonany z drewna przez Wojciecha Samka , Stanisława Brudnego , Walentego Lisieńskiego.

W 2010 r. kościół gruntownie odnowiono.

Dzwonnica i dzwony

Wysokość wieży wynosi 64 m. Na wieży umieszczone są 3 dzwony, wykonane w Dąbrowie Górniczej

• największy z nich ma imię Maryja i waży 700 kg,
• średni nosi imię Stanisław
• najmniejszy z dzwonów nosi imię Wojciech.

Zostały one odlane w 1962 r. w firmie Drożdż-Kubica w Dąbrowie Górniczej. Poświęcenia w 1962 r. dokonał bp Jerzego Alewicza