Kościół mariawicki św. Mateusza

Parafia św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Nowej Sobótce – mariawicka parafia diecezji śląsko-łódzkiej, Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP.

Siedziba parafii oraz kościół parafialny św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty znajduje się w Nowej Sobótce, w gminie Grabów w powiecie łęczyckim, w województwie łódzkim. Proboszcz mieszka na terenie parafii. Obecnie funkcję tę sprawuje kapłan Tomasz Dariusz Maria Daniel Mames. W skład parafii wchodzi także kaplica Przenajświętszego Sakramentu w Kadzidłowej.

Parafia liczy około 120 osób, jest bardzo rozległa terytorialnie. W samej Sobótce mieszka jedna osoba wyznania mariawickiego, większość mariawitów mieszka w miejscowościach ościennych. Parafia swoim zasięgiem obejmuje m. in.: Kutno, Łęczycę, Krośniewice, Kłodawę i Koło.

Parafia św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Nowej Sobótce – mariawicka parafia diecezji śląsko-łódzkiej, Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP.

Siedziba parafii oraz kościół parafialny św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty znajduje się w Nowej Sobótce, w gminie Grabów w powiecie łęczyckim, w województwie łódzkim. Proboszcz mieszka na terenie parafii. Obecnie funkcję tę sprawuje kapłan Tomasz Dariusz Maria Daniel Mames. W skład parafii wchodzi także kaplica Przenajświętszego Sakramentu w Kadzidłowej.

Parafia liczy około 120 osób, jest bardzo rozległa terytorialnie. W samej Sobótce mieszka jedna osoba wyznania mariawickiego, większość mariawitów mieszka w miejscowościach ościennych. Parafia swoim zasięgiem obejmuje m. in.: Kutno, Łęczycę, Krośniewice, Kłodawę i Koło.

Historia

Parafia mariawicka w Sobótce powstała w 1905, a więc w okresie dynamicznego rozwoju idei mariawickiej na terenie Mazowsza i ziemi łódzkiej. Po odejściu miejscowego proboszcza do wsi przybył nowy kapłan - Jan Kowalski (późniejszy arcybiskup mariawicki). Swoją postawą, pracą i stosunkiem do wiernych zyskał ogromne uznanie wśród lokalnej społeczności. Ksiądz Kowalski nie przybył do Sobótki z własnej woli, został tu skierowany, aby uniemożliwić mu kontakty z księżmi należącymi do Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, które na mocy dekretu papieskiego z 31 sierpnia 1904 zostało rozwiązane. Postanowił więc wypowiedzieć wierność swojemu ordynariuszowi i z gronem wiernych opuścił istniejący do dziś kościół św. Mateusza w Sobótce Starej.

W lutym 1905 ks. Jan Maria Michał Kowalski odszedł z parafii. Mariawici odprawiali wówczas msze święte w prowizorycznej kaplicy, a nowy duchowny, kapłan Czesław Maria Kahl, rozpoczął budowę ochronki, szkoły dla dzieci i domu starców. Ks. Kahl nie pozostał jednak długo w Sobótce i został wkrótce skierowany do parafii Trójcy Przenajświętszej w Piątku. Na jego miejsce przyszedł dawny profesor seminarium duchownego w Płocku, ks. dr Maria Leon Gołębiowski, który kontynuował prace budowlane. Jednak również i on długo nie pozostał w Sobótce. Zastąpił go ks. Tomasz Maria Krakiewicz, profesor seminarium z Lublina, który w późniejszym okresie życia powrócił na łono Kościoła rzymskokatolickiego.

Kapłani w Sobótce zmieniali się dość często i nie zachowały się dokładne informacje, dotyczące kolejnych duchownych pracujących w parafii. Jeszcze w 1906 zakupiono działkę za 20 tysięcy rubli, które pochodziły z ofiar ludu mariawickiego. W ciągu niespełna roku zbudowano duży, neogotycki kościół, któremu również nadano wezwanie apostoła św. Mateusza. Ponadto otworzono ochronkę w Kępinie oraz szkołę dla analfabetów. Według danych z 1909 w Sobótce było ponad 1200 mariawitów, a w okolicy aż 5 tysięcy. W tym też roku założono orkiestrę parafialną. Działalnością diakonijno-edukacyjną zajęły się siostry mariawitki, które pod nieobecność duchownych przejmowały również obowiązki duszpasterskie.

W 1912 w pobliskiej miejscowości Kadzidłowa mariawici zakupili 6 hektarów ziemi wraz z dworem, sadem i stawami. We dworze urządzono kaplicę i ochronkę dla dzieci. Do tejże parafii w początkowym okresie jej funkcjonowania należała prawie cała wieś. Obecna kaplica wybudowana została w 1928, obok niej znajduje się dom parafialny.

W czasie drugiej wojny światowej kościół mariawicki w Sobótce Nowej był jedynym działającym kościołem w okolicy. Hitlerowcy pozamykali okoliczne świątynie mariawickie i rzymskokatolickie i pozostawili tylko kościół w Sobótce, przy którym działał punkt odbioru mleka przez cały okres wojny. W czasie okupacji hitlerowskiej w świątyni odprawiano również nabożeństwa luterańskie w języku niemieckim, jednak na ten temat nie ma bliższych informacji. Ważną postacią w historii parafii jest pochowana na tutejszym cmentarzu siostra Maria Eliza Patora (zm. 1957), przełożona miejscowych sióstr. W okresie największej świetności w parafialnym domu mieszkało 40 pensjonariuszy, którymi opiekowały się siostry mariawitki, oraz działały dwa oddziały szkoły powszechnej.

Proboszczowie parafii

• abp Jan Maria Michał Kowalski (1904–1905)
• kapł. Mieczysław Maria Kahl (1905)
• bp dr Leon Maria Andrzej Gołębiowski (1905–1906)
• kapł. Tomasz Maria Krakiewicz (1906–1908)
• vacat (1908–1935)
• kapł. Alojzy Maria Gomulski (1930–1935)
• kapł. Józef Maria Leon Miłkowski (1935–1947)
• kapł. Wiesław Maria Urbas (1948–1952)
• bp Janusz Maria Szymon Bucholc (1952–1957)
• kapł. Lucjan Maria Wierzbicki (1957–1995)
• kapł. Maria Bogumił Grzelak (1996–1998)
• kapł. Marek Maria Karol Babi (1998–2003)
• kapł. Robert Maria Franciszek Kubik (2003–2008)
• kapł. Ireneusz Maria Stanisław Bankiewicz (2008-2011)
• kapł. Tomasz Dariusz Maria Daniel Mames (od 2011)

Nabożeństwa

• Nabożeństwo niedzielne o godz. 11:00
• Nabożeństwo w dni powszednie godz. 18:00 (od Wielkiej Nocy do września), 15:00 (od października do Wielkiej Nocy)
• Adoracja miesięczna – 22. dnia każdego miesiąca godz. 16:00 (od Wielkiej Nocy do września), 15:00 (od października do Wielkiej Nocy)