

Cerkiew św. Dymitra w Czarnej (obecnie rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego) – drewniana greckokatolicka cerkiew, wzniesiona w roku 1834 roku we wsi Czarna w miejscu wcześniejszej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1795. Zabytek Szlaku Architektury Drewnianej. HistoriaCerkiew wybudowana w roku 1834. W roku 1882 powstały obrazy do ikonostasu. Po powrocie wsi do Polski w roku 1951 użytkowana przez kościół rzymskokatolicki jako kościół parafialny. Wyremontowana w roku 1967. BudowaCerkiew w Czarnej jest świątynią orientowaną, trójdzielną o konstrukcji zrębowej. Od południa i północy do prezbiterium przylegają zakrystie. Nad wszystkimi częściami dwuspadowe dachy. Nad nawą ośmioboczna wieżyczka zakończona baniastym hełmem. Na zachodniej ścianie sześciokolumnowy portyk, zwieńczony trójkątnym szczytem. WnętrzeW cerkwi znajduje się ikonostas, który został przeniesiony na tylną ścianę prezbiterium. Pozostałe wyposażenie poprzenoszone do muzeów – carskie wrota do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, feretron i figura Matki Boskiej do Działu Sztuki Cerkiewnej Muzeum Zamku w Łańcucie. Wokół cerkwiPrzy cerkwi duży, dobrze zachowany cmentarz, z nagrobkami z początku XX wieku. Na północny zachód od cerkwi stoi wzniesiona na planie wąskiego prostokąta dzwonnica z dzwonem z roku 1886. Sama dzwonnica wybudowana została prawdopodobnie po roku 1951. |