Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ul. Rakowickiej 18 w Krakowie.

Budowę kościoła i klasztoru karmelitów bosych z czerwonej cegły rozpoczęto według planów Tadeusza Stryjeńskiego w 1909. W 1910 gotowa była część prezbiterium i wieża z zegarem. Ze względu na trudną sytuację spowodowaną wybuchem I wojny światowej dalszą budowę przerwano. Ostatecznie całą budowlę ukończono według planów Franciszka Mączyńskiego w latach 1929-1932.

Na fasadzie kościoła powyżej wejścia głównego znajduje się mozaika Matki Boskiej adorowanej przez św. Jana od Krzyża i św. Teresę z Avila. Mozaikę zaprojektował Jan Bukowski. Z prawej strony wejścia głównego umieszczono pamiątkową tablicę z okazji 100-lecia wybuchu powstania styczniowego w 1963, ozdobioną popiersiami Adama Chmielowskiego i brata Rafała Kalinowskiego, ufundowaną przez krakowskie duchowieństwo, a wykonaną według projektu rzeźbiarza Józefa Jury.

Obok wejścia bocznego (wśród cisów) ustawiono na postumencie z piaskowca niewielki żelazny krzyż – znajdował się on niegdyś na rogatce miejskiej, pod kościołem karmelitów ustawiono go w 1934 na pamiątkę otwarcia linii tramwajowej do Cmentarza Rakowickiego.

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny – zabytkowy kościół rzymskokatolicki przy ul. Rakowickiej 18 w Krakowie.

Budowę kościoła i klasztoru karmelitów bosych z czerwonej cegły rozpoczęto według planów Tadeusza Stryjeńskiego w 1909. W 1910 gotowa była część prezbiterium i wieża z zegarem. Ze względu na trudną sytuację spowodowaną wybuchem I wojny światowej dalszą budowę przerwano. Ostatecznie całą budowlę ukończono według planów Franciszka Mączyńskiego w latach 1929-1932.

Na fasadzie kościoła powyżej wejścia głównego znajduje się mozaika Matki Boskiej adorowanej przez św. Jana od Krzyża i św. Teresę z Avila. Mozaikę zaprojektował Jan Bukowski. Z prawej strony wejścia głównego umieszczono pamiątkową tablicę z okazji 100-lecia wybuchu powstania styczniowego w 1963, ozdobioną popiersiami Adama Chmielowskiego i brata Rafała Kalinowskiego, ufundowaną przez krakowskie duchowieństwo, a wykonaną według projektu rzeźbiarza Józefa Jury.

Obok wejścia bocznego (wśród cisów) ustawiono na postumencie z piaskowca niewielki żelazny krzyż – znajdował się on niegdyś na rogatce miejskiej, pod kościołem karmelitów ustawiono go w 1934 na pamiątkę otwarcia linii tramwajowej do Cmentarza Rakowickiego.

Wnętrze

Wchodząc do kościelnej kruchty warto zwrócić uwagę na czarne marmurowe płyty kryjące cząstki relikwii św. brata Alberta (Adama) Chmielowskiego, który był przeniesiony z Cmentarza Rakowickiego w 1948 i pochowany w przedsionku kościoła w oczekiwaniu na beatyfikację. Spoczywał tu do dnia beatyfikacji (1983), po czym relikwie zostały przeniesione do kościoła Ecce Homo na Prądniku Czerwonym. Pod drugiej stronie znajduje się relikwia św. Rafała Kalinowskiego wraz z popiersiem świętego.

Alabastrowe ołtarze i ambonę wykonano według projektu Józefa Szostakiewicza w 1931. Po lewej stronie znajduje się niewielka kaplica Matki Boskiej Bolesnej, obok niej umieszczono tablicę pamiątkową ufundowaną przez karmelitów bosych, by upamiętnić wszystkich fundatorów kościoła. Wmurowanie tablicy nastąpiło 8 grudnia 1934 w 25. rocznicę rozpoczęcia budowy kościoła.

W zachodniej nawie (na lewo od wejścia) znajduje się barokowy obraz św. Józefa, który namalowano w Rzymie w 2 poł. XVII wieku. Pierwotnie znajdował się w kościele św. Michała przy ulicy Senackiej, zlikwidowanym na zlecenie władz austriackich w latach 1835-1872.

W klasztorze karmelitów bosych częstym gościem na zamkniętych rekolekcjach dla duchowieństwa był kardynał Karol Wojtyła. Od 1927 działa tu także wydawnictwo własne karmelitów wydające między innymi „Głos Karmelu”.