

Bukowina Waksmundzka (1103 m) – niewybitny szczyt w Gorcach, położony na południe od Turbacza, na rozwidleniu grzbietów przebiegających w stronę Nowego Targu-Kowańca i Łopusznej. Nazwa szczytu pochodzi od leżącej u jego podnóża miejscowości Waksmund. Bukowina Waksmundzka jest zwornikiem dla trzech grzbietów, wznosi się więc nad trzema dolinami: zbocza wschodnie opadają do doliny Łopuszanki zbocza północno-zachodnie do doliny potoku Wielki Kowaniec, południowe odwadniane są przez potok Mały Kowaniec (wszystkie w zlewni Dunajca). Szczyt Bukowiny Waksmundzkiej jest bezleśny, zajęty przez polanę Bukowina Waksmundzka. Jest to jedna z największych wśród wysoko położonych polan gorczańskich. Jest dobrym punktem widokowym. Z jej górnej części roztacza się widok na Tatry, Magurę Spiską, Kotlinę Nowotarską, Pieniny z Jeziorem Czorsztyńskim oraz dolinę Łopusznej z grzbietem Kiczory. Również w partiach grzbietowych i na stokach Bukowiny Waksmundzkiej znajdują się rozległe polany. Znajdują się one poza obszarem Gorczańskiego Parku Narodowego i stanowią prywatną własność. Niegdyś tętniły życiem pasterskim, na niektórych były pola uprawne. Później po zaprzestaniu pasterstwa znajdujące się na nich pasterskie zabudowania zostały przerobione na domki letnie, powstają również nowe dacze, stąd też południowe, opadające w kierunku Kowańca stoki nazywane są przez miejscową ludność Daczowiskami. Szlaki turystyki pieszej
|