Schronisko PTTK Andrzejówka na Przełęczy Trzech Dolin

Schronisko PTTK "Andrzejówka" – schronisko położone na Przełęczy Trzech Dolin pod szczytem Waligóry (936 m n.p.m.) w Górach Suchych, cz. Gór Kamiennych w Sudetach Środkowych. Do schroniska można dojechać miejską komunikacją z Wałbrzycha linii nr 12.

Schronisko PTTK "Andrzejówka" – schronisko położone na Przełęczy Trzech Dolin pod szczytem Waligóry (936 m n.p.m.) w Górach Suchych, cz. Gór Kamiennych w Sudetach Środkowych. Do schroniska można dojechać miejską komunikacją z Wałbrzycha linii nr 12.

Historia

Schronisko zostało otwarte 21 października 1933 przez towarzystwo turystyczne z Wałbrzycha WGV z inicjatywy jego prezesa, aptekarza Andreasa Bocka, od którego imienia nazwano je Andreasbaude. Projektantem był wałbrzyski architekt F. W. Kronke, a autorem wystroju wnętrz H. Brochenberger, roboty murarskie wykonała firma Becker&Bergman z Wałbrzycha, a konstrukcje drewniane wałbrzyska firma Patrick. Był to nowoczesny obiekt wyposażony we wszystkie instalacje. W momencie otwarcia w obiekcie było 220 miejsc gastronomicznych w 3 salach jadalnych oraz 25 miejsc noclegowych - 3 pokoje 1-osobowe, 8 pokoi 2-osobowych oraz 2 pokoje 3-osobowe. Nocleg kosztował 1,75 - 2,25 marki. Pierwszymi właścicielami było małżeństwo O. i M. Rubartsch - szynkarze spod Dusznik.

W 1936 przez dwa tygodnie mieszkała w "Andrzejówce" królowa holenderska Wilhelmina z córką księżną Julianą.

w 1944 obiekt zajęły władze niemieckie i przekazały Hitlerjugend, jako miejsce odpoczynku i szkolenia. W styczniu 1945 przejął je Wehrmacht na siedzibę grupy obrony przeciwlotniczej.

W maju 1945 rodzina Rubartsch opuściła obiekt, przejęło je Dolnośląskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego jako dom kolonijny, a w 1948 wałbrzyski oddział PTT (choć nadal służył jako miejsce organizowania kolonii). Oficjalne otwarcie jako schroniska PTTK następuje w 1953 - obiektowi nadano imię Mirosława Krajewskiego, jednak ta nazwa nie przyjmuje się wśród turystów. W 1955 zaadaptowano sąsiedni budynek jako część noclegową i zwiększono w ten sposób liczbę miejsc do 100 - obecnie ten budynek jest opuszczony i nie używany.

W 1968 obok „Andrzejówki” powstały pierwsze wyciągi narciarskie, a w 1978 pierwszy Bieg Gwarków. W 1981 na ścianie schroniska odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci znakarza Jerzego Cholewickiego.

W sierpniu 2009 schronisko zajęło piąte miejsce w rankingu schronisk górskich PTTK, sporządzonym przez polski magazyn turystyki górskiej n.p.m.. Dwa lata później, w sierpniu 2011 zajęło drugie miejsce w drugiej edycji rankingu.

Gospodarze i kierownicy

• O. Rübartsch
• bracia Marcinkowscy
• rodzina Pohribniaków

Szlaki turystyczne

Konne:

• z Nowej Rudy do Bukówki (Główny Sudecki Szlak Konny)

Piesze:

• czerwony z Jedliny do Sokołowska (Główny Szlak Sudecki im. M. Orłowicza),
• żółty z Głuszycy do Sokołowska,
• zielony z Wałbrzycha do Unisławia Śląskiego,
• niebieski z Mieroszowa do Rybnicy,
• czarny do Przełęczy Pod Szpiczakiem.

Rowerowe górskie (wyznakowane w 2004 roku przez gminę Głuszyca):

• zielony wokół Głuszycy,
• niebieski z Radosnej do Trzech Strug.

Narciarski:

• czerwony prowadzący do schroniska Zygmuntówka na Przełęczy Jugowskiej w Górach Sowich.