Latarnia Morska Niechorze

Latarnia Morska Niechorze – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona we wsi Niechorze (gmina Rewal, powiat gryficki, województwo zachodniopomorskie), na wysokim klifowym brzegu.

Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Kikut (około 30 km na zachód), a Latarnią Morską Kołobrzeg (około 34 km na wschód).

Latarnia Morska Niechorze – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona we wsi Niechorze (gmina Rewal, powiat gryficki, województwo zachodniopomorskie), na wysokim klifowym brzegu.

Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Kikut (około 30 km na zachód), a Latarnią Morską Kołobrzeg (około 34 km na wschód).

Informacje ogólne

Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania. Jest jedną z atrakcji turystycznych gminy Rewal, a z jej tarasu widokowego można podziwiać panoramę wybrzeża rewalskiego.

Latarnia oraz ogród przy latarni zostały wpisane do rejestru zabytków pod numerem 1350.

Latarnia pełni funkcję jednej ze stacji brzegowych na polskim wybrzeżu systemu AIS-PL projektu HELCOM, który umożliwia automatyczne monitorowanie ruchu statków w strefie przybrzeżnej. Antena niechorskiej stacji ma wysokość 65 m.

Dane techniczne

• Położenie: 54°05'47" N 15°03'57" E
• Wysokość wieży: 45,00 m
• Wysokość światła: 62,80 m n.p.m.
• Zasięg światła: 20 Mm (37,04 km)
• Charakterystyka światła: Błyskowe
  • Okres: 10,00 s
  • Światło: 0,45 s
  • Przerwa: 9,55 s

Historia

Decyzja o budowie latarni morskiej w Niechorzu zapadła w 1860 roku. Latarnia została uruchomiona w grudniu 1866 roku. Wieża latarni została wybudowana z licowej cegły. W dolnej części ma przekrój czworokąta, natomiast w górnej, powyżej przybudówek – ośmiokąta. Wierzchołek wieży wieńczy taras widokowy z balustradą. Na szczycie została umieszczona laterna, w której jako źródło światła wykorzystano aparat Fresnela I klasy.

Podczas działań wojennych w 1945 roku, pocisk artyleryjski zniszczył laternę, w której znajdowała się lampa i aparatura umożliwiająca świecenie latarni. Niemcy podczas wycofywania się założyli w budynku 8 ładunków wybuchowych, które zostały znalezione przez latarników po wyzwoleniu latarni (nie zdążyły detonować). Latarnia została odbudowana według dawnej dokumentacji, a jej ponowne uruchomienie nastąpiło 18 grudnia 1948 roku.

W 1999 roku wykonano kapitalny remont latarni.

Wiosną 2008 roku wykonano remont tarasu widokowego i laterny. Remont objął wymianę podłoża i balustrad tarasu oraz wymianę siatki zabezpieczającej i szyb laterny.

Kalendarium

• 1866, grudzień – uruchomienie latarni
• 1945 – zniszczenie laterny przez pocisk artyleryjski
• 1948, 18 grudnia – ponowne uruchomienie latarni po odbudowie
• 1999 – kapitalny remont latarni
• 2008 – remont tarasu widokowego i laterny

Turystyka

W pobliżu latarni przebiega znakowany szlak turystyczny:

• E9 Szlak Nadmorski im. dr. Czesława Piskorskiego

Ciekawostki

Latarnia została przedstawiona na polskim znaczku pocztowym o numerze katalogowym 4095, wydanym przez Pocztę Polską w obiegu od 29 maja 2006.

Film

Kilka scen filmu Beata z 1964 roku, w reżyserii Anny Sokołowskiej, rozgrywa się na plaży w Niechorzu oraz przed budynkiem, na wieży i w laternie latarni morskiej. Film opowiada o szesnastoletniej dziewczynie Beacie (Pola Raksa), która ucieka z domu. Poszukiwanie dziewczyny prowadzi jej kolega Olek Smoleński "Ramzes" (Marian Opania). W trakcie poszukiwań Olek trafia między innymi nad morze i na latarnię, gdzie spotyka latarnika (Wirgiliusz Gryń), u którego prawdopodobnie zatrzymała się Beata.