Kościół Wszystkich Świętych

Kościół pw. Wszystkich Świętych w Wąsoszach – Kościół parafialny wyznania rzymskokatolickiego, powstały w początkach XVII wieku, znajduje się w miejscowości Wąsosze, w gminie Ślesin, w powiecie koniński.

1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych - województwo WP (pol.). 31 marca 2014.

Kościół pw. Wszystkich Świętych w Wąsoszach – Kościół parafialny wyznania rzymskokatolickiego, powstały w początkach XVII wieku, znajduje się w miejscowości Wąsosze, w gminie Ślesin, w powiecie koniński.

Położenie geograficzne

Kościół ulokowany we wsi Wąsosze około 20 km od miasta Konin.

Malowniczo położony nad Jeziorem Wąsosko-Mikorzyńskim. Jako parafia należy do diecezji włocławskiej, gdzie obecnym biskupem ordynariuszem jest ks. biskup Wiesław Alojzy Mering.

Parafia znajduje się w sąsiedztwie znanego w Polsce Sanktuarium Maryjnego w Licheniu Starym.

Historia

Początki, konsekracja (1602)

Pierwsza zbudowana z drewna świątynia, służyła parafii blisko 200 lat. O jego wyglądzie zewnętrznym wiemy niestety niewiele. Za datę ukończenia budowy, uznaje się rok 1602, gdyż w tymże roku źródła wspominają o konsekracji kościoła. Poświęcenia dokonał biskup gnieźnieński Jan Gniazdowski, 6 grudnia 1602 roku.

XX wiek – obecny wygląd Kościoła

Podczas II wojny światowej, świątynia nie ucierpiała zbyt wiele, ocalało nawet większość naczyń i szat liturgicznych.

Do obecnego wyglądu i stanu kościoła przyczynił się obecny proboszcz ks. dr Wiktor Hołtyn. Dokonano konserwacji metalowych drzwi, ponadto przeprowadzono zbiórkę i zakupiono metalową kratę, dzięki której kościół mógł być otwarty w dzień. W 1994. poddano naprawie dach zakrystii, kościoła i kaplicy. W 1997 zakupiono nowy dzwon i postawiono nową dzwonnicę. Dla obecnego wyglądu zewnętrznego przełomowy był rok 2002, gdyż w związku z przypadającym jubileuszem 400-lecia konsekracji świątyni, poddano ją gruntownemu remontowi. 29 sierpnia 2002 rozpoczęto wymianę uszkodzonej dachówki oraz skuwanie tynku i elewacji. Nowa elewacja zdecydowanie poprawiła walory estetyczne kościoła (poprzez swój jaskrawy żółty kolor oraz wyrazisty czerwony kolor dachówki). Elewacja zewnętrzna prezbiterium zawiera motyw krzyża w formie trójwymiarowej z tablicami po prawej i po lewej stronie na których zamieszczone są napisy: „Witaj Krzyżu Święty” oraz „Nadzieja naszego zbawienia”. Pod tymi inskrypcjami znajduje się napis: „Chwalcie Pana bo miłosierny jest”.

Odnowiono również elewację zabytkowej bramy (dawnej średniowiecznej dzwonnicy).

Wnętrze Kościoła

Prezbiterium i ołtarz główny

Barokowy ołtarz główny z XIX wieku. Forma ołtarza półkolista otoczona złotym ornamentem roślinnym. W centrum figura Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego. Na biodrach Chrystusa złocone perizonium przywiązane sznurem i opadające z lewej strony. Na głowie cierniowa korona, palce dłoni ułożone w formę zwycięstwa. Figura Maryi w srebrnej sukience i złotym płaszczu z kapturem. Figura Jana Apostoła w tunice i złotym płaszczu. Na blacie ołtarzowym nałożone złote tabernakulum z baldachimem, wspartym na czterech kolumienkach.

Po lewej stronie ołtarza na ścianie widnieje polichromia błogosławionego abp. Bogumiła jeden z patronów diecezji włocławskiej. Po prawej stronie natomiast przedstawiona została polichromia błogosławionego biskupa Michała Kozala, męczennika z obozu w Dachau i patrona miasta Włocławka. W lewym kącie prezbiterium umieszczony jest posąg Najświętszej Maryi Panny, natomiast w prawym Świętego Józefa Oblubieńca.

Nawy boczne

Kaplica Matki Bożej zbudowana w 1873 roku. Na blacie ołtarzowym ustawione tabernakulum. Boki nastawy ołtarzowej zdobione pojedynczymi kolumnami, w centrum prostokątny obraz z Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Przed kaplicą piękna barokowa chrzcielnica w formie klęczącego anioła, podtrzymującego oburącz na głowie owalne naczynie nakryte półkolistą pokrywą zakończoną krzyżem.

Zakrystia kościoła stanowi drugą nawę boczną umieszczoną naprzeciwko wyżej wymienionej kaplicy Matki Bożej. Jest to miejsce przeznaczone dla służby liturgicznej. Przechowywany jest tam cały asortyment liturgiczny (Paramenty liturgiczne, bielizna kielichowa , szaty, ornaty, komże).

Ołtarze boczne

Wnętrze kościoła zdobią również dwa ołtarze boczne. Ich forma wykonania i styl jest identyczna. Z lewej strony barokowy ołtarz Świętego Benona patrona hodowców bydła i rybaków. Ku jego czci parafia obchodzi uroczysty odpust co roku w czerwcu. Mensa ołtarzowa wykonana w formie skrzyni na której ustawione jest trójczłonowe tabernakulum. W centrum nastawy ołtarzowej zakończony półkoliście obraz olejny św. Benona. Boki ozdobione parami kolumn. Na szczycie ołtarz zakończony krzyżem.

Z prawej strony barokowy ołtarz boczny Świętej Barbary. Mensa ołtarzowa wykonana w formie skrzyni na której ustawione jest trójczłonowe tabernakulum. W centrum nastawy ołtarzowej zakończony półkoliście obraz olejny Świętej Barbary. Boki ozdobione parami kolumn. Na szczycie ołtarz zakończony krzyżem.

Polichromia wnętrza Kościoła

Dzięki staraniom ks. dr Wiktora Hołtyna. W lipcu 1992 roku Jan i Bogdan Dobosiewicze z Gniezna oraz Henryk Kot położyli nową polichromię kościoła w 390 rocznicę konsekracji świątyni. Ostatecznie pracę ukończono w 1993.

Konsekracji poddano też stację drogi krzyżowej, umieszczonej na ścianach kościoła. Jednak na szczególną uwagę, zasługują namalowane przez wspomnianego już wcześniej Henryka Kota, obrazy ścienne przedstawiające św. Maksymiliana Kolbe, bł. Marię Teresę Ledóchowską, uzdrowienie ślepca z Wąsoszy oraz pobyt papieża Jana Pawła II we Włocławku.

14 marca 1994 ustawiono w prezbiterium ambonę, która wcześniej wisiała na ścianie świątyni od strony zakrystii.