Kościół Narodzenia NMP w Tymbarku

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku – murowana świątynia rzymskokatolicka we wsi Tymbark, pełniąca funkcję kościoła parafialnego miejscowej parafii.

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku – murowana świątynia rzymskokatolicka we wsi Tymbark, pełniąca funkcję kościoła parafialnego miejscowej parafii.

Historia

Wiadomo, że drewniany kościół w Tymbarku istniał już w XV wieku. Nie ma jednak bliższych informacji ani o nim, ani o ewentualnej kolejnej świątyni, gdyż cała dokumentacja parafialna spłonęła na początku XIX wieku.

W 1803 r. proboszczem został ks. Andrzej Danek i to on był inicjatorem wybudowania obecnego, murowanego kościoła na miejscu spalonego. Budowę ukończono w 1924 r. Uroczystej konsekracji dokonał 18 maja 1925 r. biskup Grzegorz Tomasz Ziegler.

W ciągu swojej historii kościół był wielokrotnie remontowany i przebudowywany, m.in.:

• 1857 – zwieńczono wieżę hełmem,
• 1896 – dobudowano zakrystię ze skarbczykiem na piętrze, wymieniono pokrycie dachu z gontów na dachówkę, wzniesiono wieżyczkę na sygnaturkę,
• 1962-1966 – przeprowadzono renowację wnętrza i elewacji, wykonano polichromie,
• 1988 – przeprowadzono remont kapitalny, wykonano nowe polichromie,
• 1998 – dobudowano kaplice boczne pod wezwaniem Świętej Rodziny i Przemienienia Pańskiego.

Opis

Architektura

Kościół w Tymbarku to świątynia jednonawowa z bocznymi kaplicami i węższym, krótkim prezbiterium w kształcie prostokąta. Wzniesiono go z cegły, w stylu klasycystycznym. Dach pierwotnie przykryty był gontem, który później zmieniono na dachówkę. Góruje nad nim kwadratowa wieża zwieńczona hełmem oraz niewielka wieżyczka na sygnaturkę.

Wnętrze

Wnętrze kościoła przykryte jest pozornym sklepieniem, wykonanym w 1925 roku. W 1962 roku ściany i strop pokryła barwną dekoracją Zofia Nawara. W 1988 dekoracja ta została zastąpiona przez polichromię zaprojektowaną i wykonaną przez Bolesława Szpechta. Ten sam artysta zaprojektował również witraże, wykonane następnie w pracowni Anny i Janusza Zarzyckich.

Ołtarz główny jest neobarokowy. Wykonał go w 1888 roku rzeźbiarz z Nowego Sącza. Zdobi go szerokie retabulum z posągami św. Kingi i bł. Salomei. Pomiędzy tymi figurami umieszczono obraz Ferdynanda Olesińskiego, przedstawiający scenę narodzin Maryi.

Ołtarze boczne również są neobarokowe. W jednym z nich umieszczono obraz św. Anny Samotrzeciej w sukience drewnianej z 2. poł. XVII wieku. Drugi z ołtarzy nosi wezwanie Serca Jezusowego. Znajduje się w nim figura Serca Jezusa, obraz Matki Boskiej Częstochowskiej oraz posągi św. Rocha i św. Jana Chrzciciela.

Do wyposażenia tymbarskiej świątyni należą również:

• gotycko-renesansowa chrzcielnica z 1541, ocalała z pożaru starej świątyni,
• neobarokowa ambona z obrazem Chrystus Dobry Pasterz pędzla Stanisława Fischera,
• stacje Drogi Krzyżowej z 1883,
• organy wykonane w 1879 przez Tomasza Falla,
• sygnaturka z 1340,
• dzwon z 1536.