Jezioro Kierskie

Jezioro Kierskie - jezioro rynnowe polodowcowe, położone w zachodniej części Poznania. Jest to największy zbiornik wodny miasta i jeden z największych w Wielkopolsce. Jezioro leży na terenie Pojezierza Poznańskiego.

Jezioro Kierskie - jezioro rynnowe polodowcowe, położone w zachodniej części Poznania. Jest to największy zbiornik wodny miasta i jeden z największych w Wielkopolsce. Jezioro leży na terenie Pojezierza Poznańskiego.

Informacje ogólne

Jezioro Kierskie leży w zachodnim, golęcińskim klinie zieleni. Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 285,0 ha przez 288,1 ha do 310,0 ha. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 72,0 m n.p.m. lub 71,9 m n.p.m. Średnia głębokość jeziora wynosi wg różnych źródeł od 10,1 m przez 10,8 m do 11,0 m, natomiast głębokość maksymalna od 34,1 m przez 36,0 m do 37,6 m.

Czystość

W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości i II kategorii podatności na degradację.

Wykorzystanie

Jest znanym w kraju ośrodkiem sportów wodnych - żeglarskiego i bojerowego. Jedno strzeżone kąpielisko - w Krzyżownikach, liczne ośrodki wypoczynkowe. Co roku na Jeziorze Kierskim odbywają się zawody Wpław przez Kiekrz.

Badania historyczne

W 1927 J. Rzóska z PTPN przeprowadził badania limnologiczne akwenu. Obejmowały one termikę, budżet tlenowy, przeźroczystość, faunę i plankton. Zbiornik, jako jezioro eutroficzne, zaliczono wtedy do typu Plumosus-Bathophilus, według klasyfikacji Thienemanna-Lundbecka.

W latach 1928-1929 J. Jakubisiakowa podczas badań chruścików w jeziorze, znalazła 34 ich gatunki, z których trzy były nowe dla Polski: Leptocerus tineiformis, Ceraclea annulicornis i Beraea maurus, a dwadzieścia dla Polski zachodniej w jej ówczesnych granicach. Przeprowadzono także badania porównawcze w zakresie podobieństwa zespołów larwalnych chruścików z Jeziorem Wigry.

W. Krach, w tych samych latach, przebadał faunę chrząszczy wodnych jeziora i wód przyległych. Stwierdzono występowanie 83 gatunków tych owadów oraz 4 ich odmian. Pierwszy raz w okolicach Poznania stwierdzono wtedy występowanie kilkunastu z nich.