Schronisko Kamieńczyk

”

Schronisko "Kamieńczyk" to prywatne schronisko turystyczne położone w Karkonoszach, obok słynnego wodospadu Kamieńczyka.

Miejsce to od dawna było popularne wśród turystów. W latach 1848-1849 wybudowano tutaj drogę z Piechowic przełomem rzeki Kamiennej do huty "Józefina" na Halę Szrenicką. Pod koniec wieku w związku z rosnącą liczbą turystów wybudowano dojście ze Szklarskiej Poręby. Wiadomo, że już wówczas przy wodospadzie znajdowało się niewielkie schronisko, nazywane Zackelfallbaude (Zackelfall to niemiecka nazwa wodospadu). Rozbudowano je znacznie w latach 20. XX wieku - kierował nim wówczas Franz Adolph, człowiek zasłużony dla rozwoju sportów zimowych w Karkonoszach. To z jego inicjatywy w pobliżu powstał tor bobslejowy z wyciągiem, który mógł ciągnąć sanki wraz z pasażerem oraz skocznia narciarska. Schronisko posiadało 20 pokoi z 35 łóżkami i uchodziło za dość komfortowe.

Po II wojnie światowej budynek przekazano Wojskom Ochrony Pogranicza i przez jakiś czas służył im jako strażnica. Następnie otwarto w nim ośrodek wypoczynkowy "Kamieńczyk" Prokuratury Wojewódzkiej we Wrocławiu. Jego funkcjonowanie przerwał pożar, który wybuchł podczas remontu w 1984 r. Całkowicie zrujnowany obiekt rok później przejęło małżeństwo Sieleckich, którzy postanowili ponownie zagospodarować go dla turystów. Początkowo funkcjonowała tu tylko niewielka budka, następnie bufet, aż wreszcie w 1995 r. stanęło nowe schronisko. W 1999 r. dobudowano obok szałas turystyczny.

Dojście do schroniska szlakiem ze Szklarskiej Poręby na Halę Szrenicką, lub szlakiem , który obiega Szklarską Porębę, a później dalej szlakiem. Czas dojścia ze Szklarskiej Poręby Huta to około 0:25 h, natomiast z centrum około 1 h.

Czytaj dalej

”

Schronisko "Kamieńczyk" to prywatne schronisko turystyczne położone w Karkonoszach, obok słynnego wodospadu Kamieńczyka.

Miejsce to od dawna było popularne wśród turystów. W latach 1848-1849 wybudowano tutaj drogę z Piechowic przełomem rzeki Kamiennej do huty "Józefina" na Halę Szrenicką. Pod koniec wieku w związku z rosnącą liczbą turystów wybudowano dojście ze Szklarskiej Poręby. Wiadomo, że już wówczas przy wodospadzie znajdowało się niewielkie schronisko, nazywane Zackelfallbaude (Zackelfall to niemiecka nazwa wodospadu). Rozbudowano je znacznie w latach 20. XX wieku - kierował nim wówczas Franz Adolph, człowiek zasłużony dla rozwoju sportów zimowych w Karkonoszach. To z jego inicjatywy w pobliżu powstał tor bobslejowy z wyciągiem, który mógł ciągnąć sanki wraz z pasażerem oraz skocznia narciarska. Schronisko posiadało 20 pokoi z 35 łóżkami i uchodziło za dość komfortowe.

Po II wojnie światowej budynek przekazano Wojskom Ochrony Pogranicza i przez jakiś czas służył im jako strażnica. Następnie otwarto w nim ośrodek wypoczynkowy "Kamieńczyk" Prokuratury Wojewódzkiej we Wrocławiu. Jego funkcjonowanie przerwał pożar, który wybuchł podczas remontu w 1984 r. Całkowicie zrujnowany obiekt rok później przejęło małżeństwo Sieleckich, którzy postanowili ponownie zagospodarować go dla turystów. Początkowo funkcjonowała tu tylko niewielka budka, następnie bufet, aż wreszcie w 1995 r. stanęło nowe schronisko. W 1999 r. dobudowano obok szałas turystyczny.

Dojście do schroniska szlakiem ze Szklarskiej Poręby na Halę Szrenicką, lub szlakiem , który obiega Szklarską Porębę, a później dalej szlakiem. Czas dojścia ze Szklarskiej Poręby Huta to około 0:25 h, natomiast z centrum około 1 h.