Ulica Wałowa

Ulica Wałowa − ulica na tarnowskim Starym Mieście łącząca ul. Lwowską z ul. Krakowską okalająca Starówkę od strony północnej. Obecnie główny deptak miejski. Swoją pierwotną nazwę, Podwale, nosiła do drugiej połowy XIX wieku.

Ulica Wałowa − ulica na tarnowskim Starym Mieście łącząca ul. Lwowską z ul. Krakowską okalająca Starówkę od strony północnej. Obecnie główny deptak miejski. Swoją pierwotną nazwę, Podwale, nosiła do drugiej połowy XIX wieku.

Historia

Ulica rozciąga się od dawnej Bramy Pilzneńskiej do (również nieistniejącej) Bramy Krakowskiej, obiegając Stare Miasto od wschodu poprzez część północną do zachodniej. Ulica wytyczona została pod koniec XVIII wieku wzdłuż zlikwidowanych wałów miejskich, zachowanych do dziś w niewielkich fragmentach. Jej zabudowę stanowią przede wszystkim kamienice czynszowe z XIX w. i początku XX w. budowane na wyburzanych fortyfikacjach. Panował tu ożywiony ruch uliczny. Przy ulicy działało kilka zajazdów oraz sklepiki prowadzone głównie przez społeczność żydowską. W latach 1911−1942 ulicą przebiegała linia tramwajowa, zlikwidowana przez władze niemieckie. Od wczesnych lat siedemdziesiątych XX wieku stanowiła północną obwodnicę Starego Miasta dla przemieszczających się ze wschodu na zachód (obowiązywał jeden kierunek ruchu). Podczas pierwszej kadencji prezydenta miasta Mieczysława Bienia na ulicy Wałowej przebudowano nawierzchnię z asfaltowej na granitową i wprowadzono zakaz ruchu pojazdów samochodowych - stała się reprezentacyjnym deptakiem miejskim.

Przy ulicy Wałowej (lub w jej najbliższym sąsiedztwie) mieszkali, m.in.:

• poeta, twórca preromantyzmu Kazimierz Brodziński, który uczęszczał do sąsiadującego z ulicą ówczesnego gimnazjum,
• działacz polityczny i krytyk teatralny Roman Szydłowski (1918-1983),
• dyktator Powstania Styczniowego Marian Langiewicz, którego internowano w narożnym z ulicą Krakowską „Hotelu Krakowskim”.

Obiekty

• zabudowa, w tym zabytkowy budynek dawnej Kasy Oszczędności z lat 1880−1882 (obecnie siedziba banku BPH S.A., a na pierwszym piętrze reprezentacyjna Sala Lustrzana).
• pomniki (idąc od strony ul. Krakowskiej kolejno):
  • Pomnik Władysława Łokietka (Czesław Dźwigaj, 2009)
  • Ławeczka Poetów (Jacek Kucaba, 2004)
  • Grób Nieznanego Żołnierza na sąsiadującym z ulicą Placu Ofiar Katynia (Bronisław Kulka, 1931)
  • Pomnik Romana Brandstaettera (Jacek Kucaba, 2008)
  • Pomnik generała Józefa Bema (Bogdana Drwal, Stefan Niedorezo, 1985)