Kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca w Wołowie.
Pierwotnie kościół drewniany. Budowę kościoła murowanego z cegły rozpoczęto w 1391 r. z fundacji księcia Henryka III głogowskiego, nakryto sklepieniami w latach 1406-1408. Odbudowywany po pożarach w 1465 i 1689 r., został poddany restauracji w 1711 r. Przebudowany w latach 1471-1483 uzyskuje charakter późnogotycki.
Od ok. połowy XVI w. stał się głównym kościołem luterańskim miasta (tylko w latach 1682-1701 był na krótko zwrócony katolikom). Kościół rozbudowano w 1908 r. - dobudowano kruchtę od strony zachodniej. Kościół ma czteroprzęsłową prostokątną nawę i wydłużone prezbiterium, zakończone poligonalnie. Kościół jest w całości oskarpowany. Wnętrze trzynawowe, halowe, nakryte jest sklepieniem klasztornym z początków XVIII w., wspartym na kwadratowych filarach, z wyjątkiem prezbiterium nakrytego sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Na murach kościoła znajdują się liczne renesansowe i barokowe epitafia mieszczan wołowskich z okresu od XVI do XVIII w.
Od północy między nawą a prezbiterium znajduje się kwadratowa wieża, a obok niej zakrystia. W kościele znajdują się organy Adama Honorato Caspariniego z 1715-1717 r. (częściowo oryginalne)- zachował się bogato zdobiony prospekt, wiele oryginalnych piszczałek oraz elementów wewnątrz organów. Po 1945 r. kościół został opuszczony i niszczał aż do 1973 r., kiedy przejęty został przez Kościół katolicki, poświęcony 9 sierpnia 1981 r., był kościołem pomocniczym aż do 1998 r., kiedy powstała przy nim druga w mieście parafia rzymsko-katolicka. Od 2001 r. w kościele organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej Cantus Organi .
Jak wskazują źródła historyczne, we wrześniu 1504 r., w tejże świątyni został pochowany książę Jan II Szalony. | 
