Kościół św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku

Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku – rzymskokatolicka świątynia parafialna w Gdańsku-Brzeźnie zbudowana w latach 1922-1924 według projektu prof. Friedricha Fischera, a konsekrowana 13 czerwca 1926 roku przez biskupa Edwarda O'Rourke.

Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku – rzymskokatolicka świątynia parafialna w Gdańsku-Brzeźnie zbudowana w latach 1922-1924 według projektu prof. Friedricha Fischera, a konsekrowana 13 czerwca 1926 roku przez biskupa Edwarda O'Rourke.

Historia

Wraz z rozbudową rybackiej osady i kąpieliska w Brzeźnie, miejscowi katolicy rozpoczęli starania o posiadanie własnego kościoła.

Budowa

1912 - z inicjatywy katolickich mieszkańców Brzeźna proboszcz parafii przy kościele pw. św. Jadwigi w Nowym Porcie zwrócił się z pismem do kurii biskupiej w Pelplinie o zgodę na zakup ziemi i budowę kościoła w Brzeźnie; Brzeźno liczy ok. 2 000 katolików;

1913, 13 maja - powołanie Komitetu Budowy Kościoła w Brzeźnie;

1914 - wydanie przez Kurię zgody i 1 kwietnia zakup działki przy Danzigerstraße (obecnie ulica Gdańska);

1920 - po przerwie spowodowanej wojną, Komitet Budowy Kościoła wznawia działalność sprzedając działkę pod budowę i zakupując nową przy ul. Dworskiej 2 (do 1945 Weißhöfer Straße), stanowiącą docelową lokalizację kościoła;

1922, 18 lutego - mianowanie dekretem kurii biskupiej ks. Pawła Schütza kuratorem w Brzeźnie;

1922, 19 czerwca - rozpoczęcie budowy kościoła;

1922, 16 lipca - uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego przez biskupa O'Rourke;

1922, październik - pierwsze odprawienie nieszporów w surowych jeszcze murach świątyni;

1923 - przyszła parafia liczy 2 511 wiernych;

1923, czerwiec - pierwsza msza; wstawienie okien, budowa dachu, chóru i wieży;

1923, 31 października - wydanie przez Senat Wolnego Miasta Gdańska zgody na budowę parafialnej nekropolii

1924 - otynkowanie ścian, wykończenie stropów, wstawienie ław;

1924, 26 października - uroczyste poświęcenie kościoła;

1925 - przyszła parafia liczy 1 549 wiernych;

1926, 13 czerwca - konsekracja świątyni pw. św. Antoniego Padewskiego;

1929, 20 lutego - ustanowienie Brzeźna parafią filialną przez biskupa gdańskiego.

Okres do 1945 roku

1930 - parafia liczy 2650 wiernych;

1938 - proboszczem parafii zostaje brat Pawła Schütza - Leon; parafia liczy 2805 wiernych;

1939 - powołanie na proboszcza Bruno Binnebesela;

1943 - aresztowanie Bruno Binnebesela pod zarzutem słuchania stacji radiowych głoszących treści niezgodnych z duchem narodowego socjalizmu;

1944, 13 listopada - egzekucja Bruno Binnebesela;

1944 - tymczasową funkcję administratora parafii obejmuje Leon Schlipe;

1945, luty - przejęcie parafii przez Piotra Thiessena;

1945, marzec - w wyniku walk na terenie Brzeźna zniszczony został dach świątyni, popękały jej mury, strącono wieżę kościelną. Ponadto zniszczeniu uległy okna, witraże oraz część ławek. Rozkradzione zostały naczynia naczynia i liturgiczne;

1945, kwiecień - zajęcie kościoła i plebanii przez żołnierzy Armii Czerwonej. Kościół zamieniono na magazyn sprzętu wojskowego i stajnię, natomiast plebanię na kwaterę radzieckich oficerów;

Okres powojenny

1945, 30 lipca - nominację na proboszcza otrzymuje Adam Szczepański;

1945, sierpień - wyjazd Piotra Thiessena do Niemiec;

1946, 31 marca - oddanie do użytku odbudowanego kościoła;

1947 - budowa nowej wieży kościelnej;

1952 - proboszczem zostaje Brunon Głombiowski;

1962 - parafia liczy 6000 wiernych;

1966 - rezygnacja proboszcza Głombiowskiego i przejęcie parafii przez Zygmunta Pawłowicza;

1969 - parafia liczy 8000 wiernych;

1980 - rozbudowa i remont kościoła;

1981 - rozpoczęcie trwającej 2 lata budowy domu katechetycznego;

1985 - mianowanie Zygmunta Pawłowicza biskupem pomocniczym diecezji gdańskiej. Funkcję proboszcza obejmuje Bernard Zieliński;

2003 - parafia liczy 12 354 wiernych

Proboszczowie

1. Paweł Schütz od 1922 roku
2. Leon Schütz od 1938 roku
3. Bruno Binnebesel od 1939 roku
4. Leon Schlipe od 1944 roku
5. Piotr Thiessen od 7 lutego 1945 roku
6. Adam Szczepański od 30 lipca 1945 roku
7. Brunon Głombiowski od 1952 roku
8. Zygmunt Pawłowicz od 1966 roku
9. Bernard Zieliński od 1985 roku