Zamek w Kowalewie Pomorskim – zamek znajdujący się w Kowalewie Pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w województwie kujawsko-pomorskim. Obecnie w stanie ruiny.
Zamek został zbudowany przypuszczalnie między latami 1300-1330 przez Krzyżaków w zachodniej części miasta pomiędzy dwoma jeziorami, dziś już nieistniejącymi, w sąsiedztwie przesmyku, przez który prowadził szlak komunikacyjny.
Nieznany jest plan tego zamku, nie zachowały się źródła ikonograficzne, a funkcjonujący w literaturze szkic Conrada Steinbrechta może być uznany jedynie za jego ogólną wizję. Po układzie przestrzennym wzgórza stwierdzić można jedynie, że zespół obronny składał się z zamku właściwego na planie czworoboku z wieżą główną i przedzamczy, otoczony fosą. Na południe od zamku właściwego znajdowały się dwa dodatkowe duże przedzamcza otoczone odrębnymi obwodami murów.
Budowę zamku konwentualnego rozpoczęto w okolicy wcześniejszego grodu mazowieckiego, który został nadany w 1222 r. przez księcia Konrada I biskupowi misyjnemu Chrystianowi, który w 1231 r. przekazał go zakonowi krzyżackiemu. Gród ten chronił skutecznie Krzyżaków przed najazdami Litwinów, Bartów i Jaćwingów w latach 1262, 1269-1273. Informacje na temat walk krzyżackiej obsady pierwszej warowni z Bartami podaje Piotr z Dusburga. Komturia krzyżacka powstała tu pomiędzy 1272 a 1275 rokiem i funkcjonowała do 1410 roku. Zamek murowany zbudowano przypuszczalnie pomiędzy latami 1300-1330. Podczas wojny polsko-krzyżackiej, we wrześniu 1330 roku zamek oblegało rycerstwo polskie pod dowództwem Władysława Łokietka.
W 1410 i 1422 roku zamek był obsadzony przez wojska króla Władysława II Jagiełły. Po wojnie trzynastoletniej (1466 rok) był siedzibą starostów grodowych i miejscem sądów grodzkich województwa chełmińskiego. Uszkodzony w czasie wojen szwedzkich w XVII wieku popadł już w tym samym stuleciu w ruinę. Ostatecznie rozebrany przez władze pruskie około połowy XIX wieku na budowę kościoła ewangelickiego. W 1911 roku na dziedzińcu dawnego zamku wysokiego zbudowano wieżę wodociągową.
Zachowały się fragmenty murów przyziemia i filar gdaniska. | 
