Kościół Matki Bożej Królowej Polski

Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Brodnicy – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Katarzyny w Brodnicy. Należy do dekanatu Brodnica diecezji toruńskiej. Znajduje się w Brodnicy, w województwie kujawsko-pomorskim.

Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Brodnicy – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Katarzyny w Brodnicy. Należy do dekanatu Brodnica diecezji toruńskiej. Znajduje się w Brodnicy, w województwie kujawsko-pomorskim.

Historia

Jest to świątynia poewangelicka, obecnie szkolna. Została wzniesiona w stylu neoklasycystycznym. Według kilku źródeł, budowla została wybudowana według projektu architekta Stanisława Hebanowskiego, ale nie może to być prawda, ponieważ urodził się on w 1920 roku. Budowa kościoła rozpoczęła się wmurowaniem kamienia węgielnego w dniu 16 maja 1827 roku. Gotowa budowla została uroczyście poświęcona w niedzielę Palmową w dniu 4 kwietnia 1830 roku. Na wieży świątyni zostały zawieszone w 1834 roku dwa żeliwne, ofiarowane przez króla Fryderyka Wilhelma III dzwony, które zachowaly się do dnia dzisiejszego. Świątynia była w posiadaniu protestantów przez ponad sto lat. Ostatnie nabożeństwo zostało odprawione przez superintendenta E. Birkholza w dzień Nowego Roku 1945 roku. Po wyzwoleniu miasta w styczniu 1945 roku do kościoła weszli żołnierze sowieccy i zdewastowali organy. Po drugiej wojnie światowej świątynia została przejęta przez katolików. Poświęcona w dniu 7 grudnia 1947 roku otrzymała wezwanie Matki Bożej Królowej Polski. Od tamtej pory pełni funkcję kościoła szkolnego.

Architektura

Świątynia została umieszczona na cokole z granitowych głazów (które pochodziły między innymi z rozebranego lub rozbieranego zamku w Brodnicy), budowla murowana z cegły, otynkowana. Jej wymiary to: 33 metry długości i 17 metrów szerokości. Prezbiterium wybudowane na planie kwadratu łączy się z przyległą szerszą nawą o czterech przęsłach i wieżą od strony wschodniej, jest ona wbudowana w trzech czwartych do wnętrza korpusu. Kościół pokryty jest stropem płaskim, ma półkoliste okna. Siodłowy dach, pokryty dachówką zakończony jest wieżą z iglicą, na której pod krzyżem mieści się kula. Na wieży kościelnej znajdują się wspomniane wyżej dwa dzwony. Większy o wymiarach: wysokość 115 cm, obwód 580 cm, mniejszy ma natomiast 85 cm wysokości i 335 cm w obwodzie. Obydwa są jednakowo oznakowane: pruski orzeł królewski, napis "BERLIN", a pod nim rok "1834".