Kaplice różańcowe w Bardzie – zespół kaplic poświęconych życiu i męce Jezusa Chrystusa, znajdujących się przy drodze prowadzącej z Barda na górę Różańcową, położoną na północny wschód od Barda.
Ówczesny superior klasztoru redemptorystów Xawery Franz wykupił w latach 1902–1904 z rąk prywatnych właścicieli dość znaczny obszar na południowym stoku (łatwo dostępny nawet dla ludzi starszych i chorych) i razem inż. drogowym Pawła Kastnera wytyczył tam alejkę o szerokości 5 m i długości 1740 m, obsadzając ją lipami i klonami. Prace rozpoczęte w 1904 roku trwały aż do roku 1936, w ich trakcie zdarzały się przerwy i trudności, wynikające np. z I wojny światowej. Projekt kilku pierwszych kaplic wykonał znany niemiecki architekt, twórca wielu kościołów, na terenie Dolnego i Górnego Śląska, Ludwig Schneider.
W latach 1904–1913 wybudowano następujące kaplice:
- Zwiastowania
- Opłakiwania Chrystusa
- Jezusa nauczającego w Świątyni
- Zmartwychwstania
- Dusz pokutujących w czyśćcu
- Narodzenia Jezusa
- Biczowania
- Zesłania Ducha Świętego.
W okresie międzywojennym wybudowano następujące kaplice:
- Krwawego potu Chrystusa
- Cierniem koronowania
- Ofiarowania Chrystusa
- oraz tzw. kaplicę wstępną.
Wtedy też wykonano grupę rzeźbiarską ustawioną w otwartej przestrzeni – Ukrzyżowanie. Niestety z powodu wybuchu II wojny światowej nie dokończono w całości programu kaplic różańcowych, brakuje jeszcze trzech: Nawiedzenia, Wniebowstąpienia Pana Jezusa i Wniebowzięcia NMP.
Każda kaplica utrzymana jest w innym stylu, posiadają one cechy neoromańskie, neogotyckie i neobarokowe a umieszczone w nich drewniane rzeźby są prawie naturalnej wielkości. |