Rezerwat Dalkowskie Jary

Rezerwat przyrody Dalkowskie Jary – rezerwat przyrody, w południowo-zachodniej Polsce na Wzgórzach Dalkowskich na terenie Leśnictwa Dalków (województwo dolnośląskie, powiat polkowicki, gmina Gaworzyce).

Rezerwat położony jest w północno-środkowej części Wzgórz Dalkowskich, około 1,0 km na południowy zachód od miejscowości Dalków.

Rezerwat został utworzony 23.06.1972 roku Zarządzeniem 72 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Jest to rezerwat o powierzchni 17,05 ha, powiększony w 2002 na mocy Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego z dnia 31 lipca 2002, obecnie zajmuje powierzchnię 36,12 ha, utworzony dla ochrony naturalnych zbiorowisk roślinnych oraz rzadkich gatunków roślin chronionych. Rezerwat utworzono głównie dla zachowania i ochrony dla celów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych, rozłożystych dębów oraz fragmentu lasu świeżego z przewagą buka, pochodzenia naturalnego. Ochronie podlegają również intensywnie ukształtowane formy geomorfologiczne terenu oraz krajobraz kulturowy.

Rezerwat obejmuje zalesioną szczytową partię Garbu Kocich Gór w głównym Grzbiecie Wzgórz Dalkowskich. Znajduje się tu wzgórza o stromych zboczach żłobione siecią wąwozów. Na stosunkowo małej powierzchni rezerwatu różnica wysokości wynosi 65 m pomiędzy bezwzględnymi wysokościami 150-215 m. W rezerwacie wyodrębniono dwa zespoły buczyn rosnących na granicy zasięgu buka: żyzna buczyna niżowa (Melico Fagetum) i buczyna kwaśna (Luzulo pilosae- Fagetum) o charakterystycznej dla Wzgórz Dalkowskich zubożałej postaci. Obok dojrzałych buczyn występują stadia lasów regenerujących. W partii szczytowej rezerwatu znajdują się pozostałości po dwóch grodziskach z dość dobrze zachowanymi fosami obronnymi określone jako zabytki kultury łużyckiej i wczesnośredniowiecznej. Grodziska ujęte są w rejestrze zabytków kultury.

Rezerwat przyrody Dalkowskie Jary – rezerwat przyrody, w południowo-zachodniej Polsce na Wzgórzach Dalkowskich na terenie Leśnictwa Dalków (województwo dolnośląskie, powiat polkowicki, gmina Gaworzyce).

Rezerwat położony jest w północno-środkowej części Wzgórz Dalkowskich, około 1,0 km na południowy zachód od miejscowości Dalków.

Rezerwat został utworzony 23.06.1972 roku Zarządzeniem 72 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Jest to rezerwat o powierzchni 17,05 ha, powiększony w 2002 na mocy Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego z dnia 31 lipca 2002, obecnie zajmuje powierzchnię 36,12 ha, utworzony dla ochrony naturalnych zbiorowisk roślinnych oraz rzadkich gatunków roślin chronionych. Rezerwat utworzono głównie dla zachowania i ochrony dla celów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych, rozłożystych dębów oraz fragmentu lasu świeżego z przewagą buka, pochodzenia naturalnego. Ochronie podlegają również intensywnie ukształtowane formy geomorfologiczne terenu oraz krajobraz kulturowy.

Rezerwat obejmuje zalesioną szczytową partię Garbu Kocich Gór w głównym Grzbiecie Wzgórz Dalkowskich. Znajduje się tu wzgórza o stromych zboczach żłobione siecią wąwozów. Na stosunkowo małej powierzchni rezerwatu różnica wysokości wynosi 65 m pomiędzy bezwzględnymi wysokościami 150-215 m. W rezerwacie wyodrębniono dwa zespoły buczyn rosnących na granicy zasięgu buka: żyzna buczyna niżowa (Melico Fagetum) i buczyna kwaśna (Luzulo pilosae- Fagetum) o charakterystycznej dla Wzgórz Dalkowskich zubożałej postaci. Obok dojrzałych buczyn występują stadia lasów regenerujących. W partii szczytowej rezerwatu znajdują się pozostałości po dwóch grodziskach z dość dobrze zachowanymi fosami obronnymi określone jako zabytki kultury łużyckiej i wczesnośredniowiecznej. Grodziska ujęte są w rejestrze zabytków kultury.

Inne

• W rezerwacie znajduję się 7 pomników przyrody, których wiek przekracza 200 lat.
• Do 1945 roku obszar rezerwatu "Dalkowskie Jary" stanowił własność większego majątku ziemskiego. Ostatnim właścicielem ziem i terenu był Richard von Hindersin, dzięki któremu w rezerwacie zachowały się okazałe buki.