Owcza Przełęcz

Owcza Przełęcz (słow. Ovčie sedlo, niem. Schäferscharte, węg. Juhász-csorba, 2038 m n.p.m.) – szeroka, trawiasta przełęcz w Żabiej Grani (Žabí hrebeň), pomiędzy Marusarzową Turnią (Ondrejova veža, 2075 m) a Owczymi Turniczkami (Ovčie vežičky, ok. 2040 m).

Od przełęczy w kierunku Morskiego Oka w Dolinie Rybiego Potoku schodzi Owczy Żleb (Ovčí žľab). Wschodnie stoki spod przełęczy opadają do Doliny Żabich Stawów Białczańskich. Siodło leży na granicy polsko-słowackiej i nie prowadzi na nie żaden znakowany szlak turystyczny.

Nazwa przełęczy wiąże się z wypasem owiec po zachodniej stronie przełęczy. Łatwo dostępne siodło było wygodnym połączeniem Doliny Rybiego Potoku z Doliną Żabich Stawów Białczańskich. Przejście znane było od dawna juhasom i koźlarzom.

Owcza Przełęcz (słow. Ovčie sedlo, niem. Schäferscharte, węg. Juhász-csorba, 2038 m n.p.m.) – szeroka, trawiasta przełęcz w Żabiej Grani (Žabí hrebeň), pomiędzy Marusarzową Turnią (Ondrejova veža, 2075 m) a Owczymi Turniczkami (Ovčie vežičky, ok. 2040 m).

Od przełęczy w kierunku Morskiego Oka w Dolinie Rybiego Potoku schodzi Owczy Żleb (Ovčí žľab). Wschodnie stoki spod przełęczy opadają do Doliny Żabich Stawów Białczańskich. Siodło leży na granicy polsko-słowackiej i nie prowadzi na nie żaden znakowany szlak turystyczny.

Nazwa przełęczy wiąże się z wypasem owiec po zachodniej stronie przełęczy. Łatwo dostępne siodło było wygodnym połączeniem Doliny Rybiego Potoku z Doliną Żabich Stawów Białczańskich. Przejście znane było od dawna juhasom i koźlarzom.

Historia zdobycia

Pierwsze odnotowane przejścia turystyczne:

• latem – Apolinary Garlicki, 30 lipca 1903 r.,
• zimą – Józef Lesiecki, Józef Oppenheim, 5 lutego 1914 r.