

I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi (Gimnazjum Polskie w Łodzi, I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. M. Kopernika w Łodzi) - najstarsza państwowa, polska szkoła średnia w Łodzi. HistoriaPowstanie szkoły wiąże się ze strajkami uczniów w zaborze rosyjskim w 1905, w wyniku których władze carskie zezwoliły na utworzenie prywatnych szkół z językiem polskim wykładowym. Również w Łodzi grupa inteligencji postanowiła stworzyć polską szkołę średnią. W tym celu został założony Komitet Wspierania utworzenia polskiej szkoły średniej w Łodzi. Pierwsze zebranie odbyło się 5 lipca 1906 roku, podczas którego podpisano akt założenia szkoły. Powstał również Komitet Organizacyjny Polskiej Męskiej Szkoły Średniej, który przekształcił się później w Towarzystwo "Uczelnia", które stało się de facto właścicielem szkoły. Przewodniczącym Komitetu został Ludwik Fankanowski. Rozpoczęcie pierwszego roku szkolnego w Gimnazjum Polskim odbyło się 17 października, a poprzedziła je msza św. w Kaplicy Domu Starców przy Wólczańskiej 51. Pierwsza siedziba szkoły znajdowała się przy ul. Wólczańskiej 55. W 1910 roku szkołę przeniesiono do nowowybudowanego budynku, należącego do Edwarda Heimana, który stał przy ówczesnej ul. Nowo-Cegielnianej, obecnie ulicy Więckowskiego 41. Rok później w Gimnazjum Polskim odbyła się pierwsza matura, którą zdawało sześciu uczniów: Mieczysław Eliasz, Bolesław Fichna, Stanisław Hiller, Roman Pawelczyk, Adolf Tenenbaum i Henryk Wysznacki. W 1919 roku Edward Heiman przekazał budynek szkoły skarbowi państwa. Szkołę upaństwowiono, czyniąc ją pierwszą państwową szkoła średnią w Łodzi, a z inicjatywy ówczesnego dyrektora Jana Czeraszkiewicza patronem szkoły został Mikołaj Kopernik. Z tych względów nazwę szkoły zmieniono z Gimnazjum Polskie na Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W 1937 roku, w wyniku reformy oświaty z 1932 roku, została przemianowana na I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. M. Kopernika. We wrześniu 1939 roku, tuż przed wkroczeniem hitlerowców do Łodzi, dyrektor III Gimnazjum i Liceum im. S. Żeromskiego Jan Marczyński ukrył sztandary obydwu placówek w rodzinnej wsi Prusinów. Od 16 grudnia 1939 roku w okresie okupacji hitlerowskiej, podobnie jak inne placówki oświatowe w Łodzi, szkoła została zamknięta. Podczas wojny znaczący udział w działalności konspiracyjnej mieli harcerze 3 Łódzkiej Drużyny Harcerskiej, powstałej przy szkole w 1915 roku. Organizowali oni tajne nauczanie oraz uczestniczyli w tworzeniu struktur podziemnego harcerstwa. Po wkroczeniu do Łodzi (19 stycznia 1945) wojska radzieckie w gmachu szkoły założyły tymczasowy szpital polowy. Po krótkim czasie opuścili szkołę, dzięki czemu mogła rozpocząć na nowo działalność oświatową. W tym samym jeszcze roku Kazimiera Marczyńska, wdowa po Janie Marczyńskim przywiozła ukryty sztandar Liceum. Na Drugim Zjeździe Wychowanków w październiku 1956 roku podjęto decyzję o utworzeniu przez absolwentów Stowarzyszenia Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. M. Kopernika w Łodzi. W 1963 roku Liceum stało się szkołą koedukacyjną. W 1968 roku został wybrany krój mundurka, który obowiązuje do dziś. W 1982 roku ufundowano nowy sztandar Liceum. W 1995 roku budynek szkoły wpisano do rejestru zabytków. 23 i 24 września 2006 roku I LO obchodziło stulecie swojego powstania. W tych dniach odbył się (jak co 5 lat) zjazd absolwentów. Nazwy szkoły
Osiągnięcia
Odznaczenia
WychowankowieAbsolwenci
Uczniowie
Dyrektorzy
Zasłużeni nauczyciele
|