Zamek Wojnowice

Zamek w Wojnowicach – zamek położony w Wojnowicach w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Miękinia, ok. 25 km od Wrocławia.

Gotycko-renesansowy nawodny zamek – obronna siedziba rycerska. Jeden z nielicznych tego typu zamków w Polsce. Początki zamku datuje się na XIV wiek (Johann Skopp). W XV w. należał do różnych rodów śląskich, m.in. von Schellendorf oraz von Krickov. W 1522 r. kupił go znany poeta Achatius Haunold, sprzedając go dwa lata później wrocławskiemu mieszczaninowi Mikołajowi von Schebitz. Nowy właściciel w latach 1515–1530 rozpoczął wyburzanie zamku z myślą o przebudowie go w nowoczesnym stylu. Po jego śmierci w 1537 r. nowym właścicielem została żona Jakuba Bonera – Lukrecja. Dla niej małżonek przekształcił zamek w modną renesansową rezydencję. Po jego śmierci w 1572 r. Lukrecja wyszła ponownie za mąż za Andreasa Hertwiga, radcę Królewskiej Śląskiej Komory Fiskalnej i ziemianina. On to kontynuował dzieło swego poprzednika. W roku 1576 Wojnowice powróciły na krótko w ręce rodu von Schebitz. Szesnaście lat później zostały odkupione przez synów Jakuba Bonera (Jakuba i Sebalda) od Fryderyka von Schebitz. Następnie rezydencja często przechodziła z rąk do rąk różnych mieszczańskich rodów śląskich. Ostatnim właścicielem prywatnym w latach 1940–1945 była rodzina von Livonius. Niewielkie przebudowy w tym czasie nie zmieniły jego formy, dopiero II wojna światowa spowodowała zniszczenia.

W latach 1961–1984 wykonano na zamku prace restauracyjne. Nowym właścicielem jest Stowarzyszenie Historyków Sztuki, które oprócz hotelu i restauracji ma tutaj Dom Pracy Twórczej. Obiekt pełni funkcję hotelową. Budowlę otacza duży ogród, który świetnie nadaje się na spacer, a nawet na rozpalenie ogniska (ognisko wolno rozpalać wyłącznie za zgodą właściciela obiektu). Na parterze zamku znajduje się kawiarnia.

Zamek w Wojnowicach – zamek położony w Wojnowicach w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Miękinia, ok. 25 km od Wrocławia.

Gotycko-renesansowy nawodny zamek – obronna siedziba rycerska. Jeden z nielicznych tego typu zamków w Polsce. Początki zamku datuje się na XIV wiek (Johann Skopp). W XV w. należał do różnych rodów śląskich, m.in. von Schellendorf oraz von Krickov. W 1522 r. kupił go znany poeta Achatius Haunold, sprzedając go dwa lata później wrocławskiemu mieszczaninowi Mikołajowi von Schebitz. Nowy właściciel w latach 1515–1530 rozpoczął wyburzanie zamku z myślą o przebudowie go w nowoczesnym stylu. Po jego śmierci w 1537 r. nowym właścicielem została żona Jakuba Bonera – Lukrecja. Dla niej małżonek przekształcił zamek w modną renesansową rezydencję. Po jego śmierci w 1572 r. Lukrecja wyszła ponownie za mąż za Andreasa Hertwiga, radcę Królewskiej Śląskiej Komory Fiskalnej i ziemianina. On to kontynuował dzieło swego poprzednika. W roku 1576 Wojnowice powróciły na krótko w ręce rodu von Schebitz. Szesnaście lat później zostały odkupione przez synów Jakuba Bonera (Jakuba i Sebalda) od Fryderyka von Schebitz. Następnie rezydencja często przechodziła z rąk do rąk różnych mieszczańskich rodów śląskich. Ostatnim właścicielem prywatnym w latach 1940–1945 była rodzina von Livonius. Niewielkie przebudowy w tym czasie nie zmieniły jego formy, dopiero II wojna światowa spowodowała zniszczenia.

W latach 1961–1984 wykonano na zamku prace restauracyjne. Nowym właścicielem jest Stowarzyszenie Historyków Sztuki, które oprócz hotelu i restauracji ma tutaj Dom Pracy Twórczej. Obiekt pełni funkcję hotelową. Budowlę otacza duży ogród, który świetnie nadaje się na spacer, a nawet na rozpalenie ogniska (ognisko wolno rozpalać wyłącznie za zgodą właściciela obiektu). Na parterze zamku znajduje się kawiarnia.