Wysoka Kopa (niem. Hinterberg, 1126 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Gór Izerskich w masywie Wysokiego Grzbietu. Czasami zaliczana jest do masywu Zielonej Kopy.
Łagodna kopuła zbudowana z granitów, gnejsów i łupków, należących do bloku karkonosko-izerskiego, a ściślej do jego północno-zachodniej części – metamorfiku izerskiego.
Bezleśna (w wyniku klęski ekologicznej lat 80. XX w.). Partie wierzchołka porośnięte łąkami subalpejskimi z interesującymi gatunkami roślin (arcydzięgiel litwor, gęsiówka Hallera, zawilec narcyzowy).
Szczyt bardzo często pokrywają chmury. Na Wysokiej Kopie długo (do początków maja) utrzymuje się pokrywa śnieżna.
Obok szczytu prowadzi czerwony – fragment Głównego Szlaku Sudeckiego ze Świeradowa-Zdroju do Szklarskiej Poręby. Jest to dobry punkt widokowy.
Wysoka Kopa należy do Korony Gór Polski. | 
