” | Nietoperek i Nietoperek II – rezerwaty przyrody w województwie lubuskim, na terenie gmin Międzyrzecz i Lubrza.
Rezerwat przyrody Nietoperek- dokument powołujący – Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 sierpnia 1980 r.
- położenie – środkowa część Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego, obejmuje część podziemnych fortyfikacji pomiędzy miejscowościami Nietoperek, Wysoka, Kęszyca i Boryszyn.
- przedmiot ochrony – ochrona zimowego siedliska (podziemnych fortyfikacji) wielu gatunków nietoperzy, w którym hibernuje każdej zimy ponad 30 tys. osobników należących do 12 gatunków (m.in.: nocka dużego (Myotis myotis), nocka Bechsteina (M. Bechsteini), nocka wąsatka (M. mystacinus), gacka wielkoucha (Plecotus auritus)), ochrona jednej z dwóch w kraju podziemnej kolonii rozrodczej nocka dużego.
- rezerwat stanowi fragment obszaru siedliskowego Natura 2000 - Nietoperek PLH080003 o powierzchni 7377,4 ha.
Rezerwat przyrody Nietoperek II- dokument powołujący – Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 23 grudnia 1998 r.
- położenie – działki forteczne oraz obiekty podziemne prawie całej środkowej części Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego.
- przedmiot ochrony – zadrzewienia oraz zakrzewienia działek fortecznych, pasy zarośli, zapory przeciwczołgowe i inne tereny bezpośrednio przylegające do otworów wlotowych do podziemi.
Gatunki nietoperzy stwierdzone zimą w rezerwatach Nietoperek- Nocek rudy (Myotis daubentonii)
- Nocek duży (Myotis myotis)
- Nocek Natterera (Myotis nattereri)
- Nocek Bechsteina (Myotis bechsteinii)
- Nocek łydkowłosy (Myotis dasycneme)
- Mopek zachodni (Barbastella barbastellus)
- Gacek brunatny (Plecotus auritus)
- Nocek Brandta (Myotis brandtii)
- Nocek wąsatek (Myotis mystacinus)
- Mroczek późny (Eptesicus serotinus)
- Karlik malutki (Pipistrellus pipistrellus)
- Gacek szary (Plecotus austriacus)
Podczas liczenia zimujących w podziemiach i obiektach wolnostojących Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego (MRU) przeprowadzonego w dniach 10-11 stycznia 2015 r. stwierdzono rekordową liczbę 38.594 hibernujących osobników z 9 gatunków. |
