Plac Magistracki

Plac Magistracki (Keiser Wilhelm Platz, później Rathaus Platz) – plac w Wałbrzychu, powstał w 1854 roku.

Plac po II wojnie światowej nazwano Placem Wolności. Potocznie jest nazywany ˌˌDrugim Rynkiemˈˈ, w bliskiej odległości znajduje się Rynek, centralna część miasta. Położony jest w centrum Wałbrzycha u zbiegu ulic Słowackiego, Gdańskiej, Sienkiewicza, Dmowskiego i Kopernika.

Plac był wielokrotnie przebudowywany. Znajduje się na nim finezyjna fontanna miejska, przedstawiającą kąpiącą się nagą kobietę. Przy placu usytuowana jest zabytkowa zabudowa: ratusz, prokuratura i kamienice mieszkalne dwu i trzy piętrowe, z zapleczem usługowym. Ruch samochodowy odbywa się dookoła placu.

Plac Magistracki (Keiser Wilhelm Platz, później Rathaus Platz) – plac w Wałbrzychu, powstał w 1854 roku.

Plac po II wojnie światowej nazwano Placem Wolności. Potocznie jest nazywany ˌˌDrugim Rynkiemˈˈ, w bliskiej odległości znajduje się Rynek, centralna część miasta. Położony jest w centrum Wałbrzycha u zbiegu ulic Słowackiego, Gdańskiej, Sienkiewicza, Dmowskiego i Kopernika.

Plac był wielokrotnie przebudowywany. Znajduje się na nim finezyjna fontanna miejska, przedstawiającą kąpiącą się nagą kobietę. Przy placu usytuowana jest zabytkowa zabudowa: ratusz, prokuratura i kamienice mieszkalne dwu i trzy piętrowe, z zapleczem usługowym. Ruch samochodowy odbywa się dookoła placu.

Wygląd placu

Plac ma kształt kwadratu, wokół są parkingi oddzielone pasami zieleni. Środkowa część placu jest wyłożona płytami granitowymi i otoczona murem oporowym. Na samym środku placu jest fontanna z czterema wodotryskami, w środku fontanny znajduje się rzeźba kąpiącej się nagiej kobiety. Fontannę otaczają nasadzone kwiaty. Wejście od strony ratusza jest poprzedzone schodami i murami oporowymi, dawniej koło schodów stały na cokołach cztery lwy. Praktycznie od 1946 roku plac się nie zmienił.

Historia

Przez lata swojego istnienia plac był zazwyczaj miejscem relaksu. Znajdowały się tam mini park, altana ogrodowa, fontanna, pomniki. Od 1893 roku stał na placu na wysokim cokole pomnik cesarza Wilhelma I. W 1900 roku postawiono drugi pomnik, pierwszego kanclerza cesarskich Niemiec – Ottona von Bismarcka. W czasie II wojny światowej na placu wybudowano wielki basen przeciwpożarowy.

Po wojnie przebudowano plac, który do dzisiejszego dnia nie zmienił wyglądu. Przebudową placu po wojnie zajął się Jan Duda – Naczelnik Wydziału Technicznego. Ze względu na pochyły teren wykonano mury oporowe i schody wejściowe, obok schodów postawiono cztery lwy, na środku wykonano fontannę z czterema wodotryskami.

Rewitalizacja placu

Władze miasta planują w 2013 roku rozpocząć rewitalizację placu, dokonać całkowitej przebudowy i ograniczyć ruch samochodowy.