Pałac w Biedrzychowicach

Pałac w Biedrzychowicach — barokowy pałac wybudowany na bazie renesansowego zamku obronnego z 1527 roku, położony we wsi Biedrzychowice w pobliżu drogi na Lubań. Dnia 14 listopada 1960 roku pod numerem 413/793, został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Pałac w Biedrzychowicach — barokowy pałac wybudowany na bazie renesansowego zamku obronnego z 1527 roku, położony we wsi Biedrzychowice w pobliżu drogi na Lubań. Dnia 14 listopada 1960 roku pod numerem 413/793, został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Historia pałacu

Początki budowy pałacu w Biedrzychowicach przypadają na 1527 rok. Prace te rozpoczął Konrad von Nostitz, który był również pierwszym właścicielem. Budowa z przerwami trwała do 1580 roku. Początkowo został zbudowany jako dwór. W 1702 roku, gdy właścicielem był Moritz Christian von Schweinitz, pałac został przebudowany w stylu barokowym. W 1730 roku przeprowadzono kolejne prace remontowe. Kolejny właściciel pałacu, Oswald Blumenthal, w 1846 roku przeprowadził następny remont budowli. W 1863 roku pałac zakupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli. Był on, pod koniec XIX wieku, znanym kolekcjonerem dzieł sztuki. Zaczął on swe zbiory gromadzić w pałacowych komnatach, nie zapomniał również o zmianie elewacji i wystroju wnętrza pałacu. Zaraz po zakupie, w 1863 roku zamontował m.in. renesansowe portale kłodzkich kamienic. W tym też czasie powstał ogród i park. Następnym właścicielem został zięć Minutoliego, hrabia Joachim von Pfeil und Klein Ellguth. Pałac pozostawał w rękach rodziny von Pfeil do 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej w pałacu miał swoją siedzibę PGR, a od 1960 roku znajduje się tutaj Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych o profilu ogólnym.

Architektura pałacu

Pałac został zbudowany na rzucie prostokąta. Jest to budowla dwupiętrowa z mansardowym dachem. Wnętrze zawiera wiele pomieszczeń z dawnym wystrojem.