Małopolskie - Baszty

Baszta Złodziejska – jedna z trzech zachowanych w pełni baszt na Wawelu, położona w zachodniej części wzgórza.
Baszta Senatorska (zwana także Lubranką) – najwyższa z trzech w pełni zachowanych baszt na wzgórzu wawelskim. Wraz z basztą Sandomierską tworzy unikatowy zespół tzw. baszt ogniowych.
Baszta Pasamoników (znana także jako Baszta Szmuklerzy) – półokrągła baszta, jedna z trzech w pełni zachowanych baszt w obrębie murów miejskich w Krakowie (obok Cieśli oraz Stolarzy). Za jej obronę odpowiedzialny był cech pasamoników inaczej zwanych szmuklerzami.
Baszta Tęczyńska – baszta na Wawelu, pochodziła z XIV w.. Została zburzona przez Austriaków, była już mocno zniszczona, w 1851 r. w związku z budową murów obronnych wokół wawelskiego wzgórza. Wzgórze zostało jednym z elementów Twierdzy Kraków.
Baszta Cieśli (znana także jako Baszta Ciesielska) – sześcioboczna baszta, jedna z trzech (obok Pasamoników oraz Stolarzy), w pełni zachowanych średniowiecznych wież miejskich murów obronnych w Krakowie. Za jej obronę odpowiedzialny był cech cieśli. Baszta przylega do tzw. Murów Floriańskich.
Baszta Stolarzy (znana także jako Baszta Stolarska, Baszta Powroźnicza, Baszta Stolarzy i Powroźników) – jedna z trzech, obok Cieśli oraz Pasamoników, w pełni zachowanych średniowiecznych wież miejskich murów obronnych w Krakowie. Za jej obronę odpowiedzialny był cech stolarzy oraz cech powroźników.
Baszta Kobieca, zw. także Panieńską – baszta Wzgórza Wawelskiego, z XIV w. Część górną zrekonstruowano w 1958 r. Obok niej znajduje się baszta Szlachecka. Przyległa brama utworzona została w XVIII w. dla karet.
Baszta Barchanników – nieistniejąca już baszta w Krakowie, która położona była w ciągu murów miejskich między basztami Przekupników i Czapników, pomiędzy ulicami św. Tomasza i św. Marka na skraju dzisiejszych Plant.
Baszta Cyrulików w Krakowie − nieistniejąca już baszta w Krakowie, która położona była w ciągu murów miejskich u wylotu ul. Jagiellońskiej na Planty i u zbiegu z dzisiejszą ulicą Karola Olszewskiego.
Baszta Szlachecka – baszta Wzgórza Wawelskiego, z XIV w. Część górną zrekonstruowano w 1958 r. Nazwa pochodzi od dawnej funkcji budowli-więzienia dla szlachty. Obok niej znajduje się baszta Tęczyńska (od wschodu) i baszta Kobieca (od zachodu).
Baszta Czapników – nieistniejąca już baszta w ciągu murów miejskich w Krakowie. Baszta stała u wylotu ulicy św. Tomasza na planty.
Baszta Blacharzy w Krakowie − nieistniejąca już baszta wchodząca w skład murów miejskich. Położona była pomiędzy ulicami Gołębią a świętej Anny.
Baszta w Olkuszu - nieznana z nazwy, jedna z kilkunastu baszt w obrębie murów miejskich Olkusza.
Baszta Mieczników w Krakowie (znana także jako baszta Mieczników i Mydlarzy) – baszta wchodząca w skład murów obronnych Krakowa, która powstała najprawdopodobniej po 1498, kiedy to po zbudowaniu Barbakanu w systemie obronnym miasta powstawały kolejne baszty.
Baszta Rzeźników (w XVII w. znana jako Baszta Prochowa III, a od XVIII w. znana jako Baszta Kupiecka) – nieistniejąca już jedna z 47 baszt położonych w ciągu murów miejskich.
Baszta Karczmarzy I (według Ambrożego Grabowskiego "Kęsza") – nieistniejąca już baszta obronna w obrębie murów miejskich Krakowa. Baszta stała po wschodniej stronie wylotu dzisiejszej ul. Szpitalnej w kierunku Plant. Basztę wzniesiono w 2. połowie XIV wieku w obrębie fortyfikacji miejskich.
Baszta Karczmarzy II w Krakowie – baszta wchodząca w skład murów obronnych Krakowa, która znajdowała się pomiędzy pierwszą basztą karczmarzy, a drugą basztą prochową, na tyłach kościoła św. Ducha, obecnie na tyłach Teatru im. Juliusza Słowackiego. Basztę tę nazywano Strażnicą II lub Jastrząb.
Baszta Grzebieniarzy – baszta w ciągu murów miejskich Krakowa, nie zachowana do dzisiejszych czasów. Baszta ta prawdopodobnie była położona pomiędzy basztami Prochową II a Przekupników, czyli w dzisiejszych czasach na zapleczu kościoła św. Krzyża.