” | Morskie Oko we Wrocławiu (Kąpielisko Morskie Oko, Familienbad Leerbeutel See) – kąpielisko zlokalizowane na osiedlu Zalesie przy ulicy Chopina 27, w obrębie tzw. Wielkiej Wyspy. Zbiornik wodny (dawna glinianka) stanowiący podstawowy element kąpieliska położony jest w rejonie dawnego ramienia rzeki Odry, którego pozostałością jest znajdujący się obok fragment starorzecza – Czarna Woda (na zachód od kąpieliska; za Czarną Wodą znajduje się osiedle Zacisze). Na północ od kąpieliska znajduje się Wzgórze Kilimandżaro, a za nim Kanał Powodziowy. Na kanale tym, w ramach Stopnia Wodnego Zacisze wybudowano Jaz Zacisze, który do czasu wyłączenia go z eksploatacji, piętrzył wody kanału między innymi dla potrzeb regulacji i zasilania w wodę zbiornika wodnego dzisiejszego kąpieliska Morskie Oko, przy wykorzystaniu Czarnej Wody. Na wschód od obiektu rozciąga się teren zabudowy mieszkaniowej osiedla Zacisze, na południe natomiast teren szkoły i dalej z ulicą Stanisława Moniuszki pas zieleni miejskiej ciągnący się aż do Parku Szczytnickiego.
Pierwsze projekty kąpieliska w tym miejscu powstały od 1910: w 1911 i 1912 roku. Autorem tych projektów był Artur Klar. Obejmowały one oprócz pływalni i plaży, także infrastrukturę dodatkową i towarzyszącą (między innymi restauracja w rejonie wejścia na teren kąpieliska). W 1927 roku powstał kolejny projekt, którego autorami byli Hugo Althoff i Richard Konwiarz. Projekt ten zrealizowany został w 1928 roku. Zmodernizowano wówczas kąpielisko: wtedy właśnie zrealizowano ujęcie wody z Czarnej Wody zasilanej z Kanału Powodziowego, a także odpowiedni upust wody, pogłębiono nieckę zbiornika wodnego, wybudowano drewniane pomosty wydzielające miejsca do kąpieli dla dzieci, do nauki pływania i dla osób umiejących pływać. Po stronie wschodniej usytuowano natomiast kameralny dziedziniec wejściowy, otoczony z trzech stron pawilonami mieszczącymi między innymi kasy, biura, restaurację i inne niezbędne pomieszczenia. Wzdłuż ulicy wybudowano szatnie i natryski, zasłaniając w ten sposób widok z ulicy na plażę. Ponowną modernizację kąpielisko przeszło w roku 1970, według projektu J. Kociubińskiego. Rozebrano wówczas drewniane pomosty i odbudowano je już w technologii żelbetowej, zainstalowano żelbetową zjeżdżalnię, a w północnej części ośrodka wykonano korty tenisowe.
Współcześnie akwen ma powierzchnię 5 ha. Wokół znajduje się teren przeznaczony do plażowania o powierzchni 10 ha. Wybudowano szereg budynków i budowli przeznaczonych do rekreacji, wypoczynku oraz uprawiania sportu, np. zjeżdżalnie, boiska, brodzik i plac zabaw dla dzieci; dostępne są restauracja i bar, wypożyczalnia kajaków, siłownia, korty tenisowe i inne obiekty i urządzenia. |
