Dom przy Długim Targu 20

Dom przy Długim Targu 20 w Gdańsku – kamienica mieszczańska wzniesiona w 1680 r., z fasadą barokową o rzadkim w Gdańsku, bogatym wystroju.

Autorstwo wystroju rzeźbiarskiego przypisywane jest Andreasowi Schlüterowi młodszemu. Wysoka pierwsza kondygnacja, dawniej mieszcząca reprezentacyjną sień, została oblicowana rustyką i podzielona czterema pilastrami, wspartymi na maszkaronowych konsolach. Trzony pilastrów ozdobione są rzeźbami owoców, a w ich górnej części znajdują się hermy (kariatydy i atlanci). Na osi środkowej znajduje się portal z eliptyczną archiwoltą i kartuszem podtrzymywanym przez dwa geniusze. Przez drugą i trzecią i kondygnację biegną w tzw. wielkim porządku cztery gładkie pilastry o głowicach korynckich. Zwieńczenie fasady stanowi szczyt schodkowy zakończony półkoliście, ozdobiony wolutami, festonami oraz dwoma medalionami z głowami męskimi (niekiedy uważanymi za portrety królów Jana Kazimierza i Jana III Sobieskiego). Na szczycie ustawiona jest metalowa figura ptaka z rozpostartymi skrzydłami.

Po zniszczeniu w 1945 r., fasada została zrekonstruowana w l. 1953-54 przy wykorzystaniu zachowanych, autentycznych elementów wystroju rzeźbiarskiego.

Od 1990 roku na parterze znajduje się galeria sztuki.

Dom przy Długim Targu 20 w Gdańsku – kamienica mieszczańska wzniesiona w 1680 r., z fasadą barokową o rzadkim w Gdańsku, bogatym wystroju.

Autorstwo wystroju rzeźbiarskiego przypisywane jest Andreasowi Schlüterowi młodszemu. Wysoka pierwsza kondygnacja, dawniej mieszcząca reprezentacyjną sień, została oblicowana rustyką i podzielona czterema pilastrami, wspartymi na maszkaronowych konsolach. Trzony pilastrów ozdobione są rzeźbami owoców, a w ich górnej części znajdują się hermy (kariatydy i atlanci). Na osi środkowej znajduje się portal z eliptyczną archiwoltą i kartuszem podtrzymywanym przez dwa geniusze. Przez drugą i trzecią i kondygnację biegną w tzw. wielkim porządku cztery gładkie pilastry o głowicach korynckich. Zwieńczenie fasady stanowi szczyt schodkowy zakończony półkoliście, ozdobiony wolutami, festonami oraz dwoma medalionami z głowami męskimi (niekiedy uważanymi za portrety królów Jana Kazimierza i Jana III Sobieskiego). Na szczycie ustawiona jest metalowa figura ptaka z rozpostartymi skrzydłami.

Po zniszczeniu w 1945 r., fasada została zrekonstruowana w l. 1953-54 przy wykorzystaniu zachowanych, autentycznych elementów wystroju rzeźbiarskiego.

Od 1990 roku na parterze znajduje się galeria sztuki.

Literatura

• Katalog zabytków sztuki, Miasto Gdańsk, część 1: Główne Miasto, Warszawa 2006, ISBN 83-89101-47-5-6.
• J. Friedrich, Gdańskie zabytki architektury do końca XVIII w., Gdańsk 1995, ISBN 83-7017-606-2.