Ulica Juliana Bartoszewicza

Ulica Juliana Bartoszewicza w Warszawie – jedna z ulic dzielnicy Śródmieście, biegnąca nad górną krawędzią skarpy nad ul. Tamka (w rejonie skweru im. B. Wodiczki i kładki pieszej nad Tamką) do ul. Kopernika.

Ulica Juliana Bartoszewicza w Warszawie – jedna z ulic dzielnicy Śródmieście, biegnąca nad górną krawędzią skarpy nad ul. Tamka (w rejonie skweru im. B. Wodiczki i kładki pieszej nad Tamką) do ul. Kopernika.

Historia

Ulica Bartoszewicza została wytyczona w roku 1937 na miejscu wewnętrznej alejki zlikwidowanego targowiska zwanego Sewerynowem. Sewerynów powstał w roku 1847 z inicjatywy Seweryna Uruskiego, jednego z właścicieli Dynasów.

Budynek Sewerynow powstał według projektu Franciszka Marii Lanciego z wykorzystaniem istniejącego wcześniej pałacu Gozdzkich-de Nassau.

Część ul. Bartoszewicza bezpośrednio przyległa do ul. Kopernika była pierwotnie fragmentem ulicy Sewerynów.

W latach trzydziestych XX wieku powstał projekt przeprowadzenia alei Na Skarpie, zaś obecna ulica Bartoszewicza miała być jej końcowym odcinkiem. Stojące tu domy nr 1C, 1B i 1A miały nawet adresy al. Na Skarpie 65, 67 i 69. Ostatecznie powstał tylko fragment alei Na Skarpie w okolicy gmachu Sejmu i ul. Frascati; jej końcowy odcinek otrzymał obecną nazwę w roku 1938.

Ulicę Bartoszewicza zabudowano luksusowymi półmodernistycznymi kamienicami, o nieprzeciętnej jak na tamte czasy wysokości siedmiu pięter.