Kościół św. Wojciecha w Łodzi – kościół położony w dzielnicy Górna na rogu ulic Rzgowskiej i św. Wojciecha. Jest miejscem spotkań i modlitw rzymskokatolickiej parafii św. Wojciecha. Został wybudowany w latach 1902–1924 według projektu warszawskiego architekta Józefa Dziekońskiego.
Parafię św. Wojciecha erygował w 1892 r. abp warszawski Wincenty Teofil Chościak Popiel. Kościół został poświęcony w 1929 r. przez pierwszego łódzkiego ordynariusza, bpa Wincentego Tymienieckiego.
Kościół jest murowany, trzynawowy z dość szerokim transeptem. W końcach transeptu znajdują się kaplice. Dach na nawie głównej jest wysoki i bardzo spadzisty, natomiast na nawach bocznych nachylenie dachu jest mniejsze.
Świątynia posiada dwie, nierównej wysokości wieże, wzorowane przez autora projektu na Kościele Mariackim w Krakowie. Zaprojektowane zostały przez Wiesława Kononowicza, a ich budowę ukończono w 1938 r.
Wnętrze ma charakter głównie neogotycki. Najcenniejszym obiektem jest obraz Matki Boskiej Chojeńskiej – namalowany na modrzewiowej desce w latach 1600–1620. Z uwagi na ten obraz kościół św. Wojciecha znalazł się w rejestrze Sanktuariów Maryjnych w Polsce. |