Kościół Matki Boskiej Różańcowej

Przewodnik
Mapa
Atrakcje

Parafia Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika – rzymskokatolicka parafia w Łodzi, położona w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej.

Graniczy z parafiami:
od północy:

św. Judy Tadeusza w Łodzi-Rogach
św. Jana Chrzciciela i św. Doroty w Dobrej (z dekanatu strykowskiego)
św. Ojca Pio w Kalonce (z dekanatu brzezińskiego)

od wschodu:

św. Andrzeja Boboli w Łodzi-Nowosolnej
św. Doroty i św. Jana Chrzciciela w Łodzi-Mileszkach

od południa:

św. Kazimierza w Łodzi na Starym Widzewie (z dekanatu Łódź-Widzew)

od zachodu:

św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Jana Bosko w Łodzi-Śródmieściu (z dekanatu Łódź-Bałuty)
św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza w Łodzi-Dołach
Opatrzności Bożej w Łodzi (obszar dawnej wsi Marysin II)

Parafia usytuowana jest na Płaskowzgórzu Stokowskim, w najwyżej położonej (północno-wschodniej) części miasta, w (dawnej dzielnicy) Delegaturze UMŁ – Łódź-Widzew. Swoim obszarem obejmuje większą część osiedli Sikawa i Stoki oraz południową część osiedla Stare Moskule.
Wspólnota parafialna zrzesza ok. 7500 wiernych (z czego ok. 20% uczęszcza na msze niedzielne) zamieszkujących na powierzchni ok. 13,1 km² (gęstość zaludnienia wynosi ok. 573 os./km²).
Dekretem z dnia 15 kwietnia 1932 biskupa Wincentego Tymienieckiego parafia erygowana 17 kwietnia 1932 poprzez odłączenie z części parafii Mileszki obszaru ograniczonego: na północy – ulicą Moskuliki, na południu – ulicą Pomorską, na wschodzie – ulicą Listopadową, na zachodzie – torami Linii nr 16 łódzkiej kolei obwodowej relacji Łódź Widzew – Zgierz.

Czytaj dalej

”

Parafia Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika – rzymskokatolicka parafia w Łodzi, położona w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej.

Graniczy z parafiami:
od północy:

św. Judy Tadeusza w Łodzi-Rogach
św. Jana Chrzciciela i św. Doroty w Dobrej (z dekanatu strykowskiego)
św. Ojca Pio w Kalonce (z dekanatu brzezińskiego)

od wschodu:

św. Andrzeja Boboli w Łodzi-Nowosolnej
św. Doroty i św. Jana Chrzciciela w Łodzi-Mileszkach

od południa:

św. Kazimierza w Łodzi na Starym Widzewie (z dekanatu Łódź-Widzew)

od zachodu:

św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Jana Bosko w Łodzi-Śródmieściu (z dekanatu Łódź-Bałuty)
św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza w Łodzi-Dołach
Opatrzności Bożej w Łodzi (obszar dawnej wsi Marysin II)

Historia

Powstanie parafii i budowa kościoła

Parafia powstała z inicjatywy okolicznych mieszkańców oraz proboszcza ks. dr. Witolda Nadolskiego (urzędującego w parafii w Mileszkach, w skład której wchodziły wówczas wsie Stoki i Sikawa). Głównym powodem podjęcia działań, mających na celu stworzenie nowej parafii, była znaczna odległość dzieląca wiernych od dotychczasowego kościoła, co utrudniało prawidłową realizację praktyk religijnych. Jeszcze przed budową kościoła, decyzją proboszcza w Mileszkach, tamtejszy wikariusz ks. Józef Gawęda został delegowany do opieki duszpasterskiej nad społecznością tworzącej się parafii.

Znajdujący się na szczycie najwyższego w okolicy pagórka plac został ofiarowany pod budowę kościoła przez sukcesorów po Stanisławie Wojciechowskim (przedwojennym posiadaczu dóbr w Stokach i Sikawie) oraz Stowarzyszenie kulturowo-oświatowe pracowników tramwajów "Książka". Kamień węgielny dnia 1 grudnia 1929 poświęcił ordynariusz łódzki biskup Tymieniecki.
Po pewnym czasie, w związku z ogólnoświatowym kryzysem ekonomicznym, budowa świątyni została wstrzymana z braku finansów. Wówczas ks. Nadolski wystosował odezwę:

Czcigodni Państwo!
Na przedmieściu wielkiej naszej Łodzi – Stokach-Sikawie, buduje się kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Różańcowej. Potrzeba go tam wielka, odległość bowiem od parafii wynosi 6 km, to też zło i zepsucie trafia tam prędzej do duszy, niż gdzie indziej. Przez rok dzięki mieszkańcom i Panom Tramwajarzom z Łodzi doprowadziliśmy budowę do połowy. Skończyć nie mamy sił. Dopomóżcie nam przykryć dachem ten Dom Boży! Dajcie na cegiełkę choć kilkanaście groszy!
Za żywych ofiarodawców odprawiana będzie, jak długo kościół ten będzie istniał, Msza Święta w pierwszą niedzielę października – za zmarłych w Dzień Zaduszny.
Nie odmówcie ofiary!
(W imieniu Komitetu Budowy ks. Witold Nadolski, Doktór Świętej Teologii, proboszcz mileszkowski)
Stoki-Sikawa, dn. 1 listopada 1930 r.

Słowa te nie pozostały bez odpowiedzi i wiosną 1931 budowę zakończono. Kościół był budowany według projektu architekta Józefa Kabana w stylu modernistycznym, murowany z cegły, o płaskim dachu, długości 33 m, szerokości 10 m. Poświęcony został 5 lipca 1931 przez biskupa Wincentego Tymienieckiego.

Lata 1932-1945

Pierwszym proboszczem biskup Tymieniecki mianował ks. Romana Liszewskiego. W związku z postępującym zabudowywaniem okolic kościoła szybko przybywało mieszkańców na tym terenie i parafia rozwijała się. Wlane w czasie tworzenia parafii przez ks. Nadolskiego zapał i chęć do czynnego działania wynikającego z troski i odpowiedzialności za lokalny Kościół przyczyniły się do licznych inicjatyw, dzięki którym parafia tętniła życiem. Ukształtowana w czasie budowy kościoła Rada Parafialna służyła duszpasterzom jako pomoc. Liczna była wówczas asysta parafialna zrzeszająca osoby w różnym wieku. Obecnie deficytowa w tych strukturach młodzież, wtedy powszechnie angażowała się podczas przeróżnych uroczystości. Istniał także parafialny chór, który swoim śpiewem upiększał każde kościelne święto.
Jednak nadejście wojny zniweczyło możliwości do dalszego rozwoju. Ostatnie śluby i chrzty w parafii przed zamknięciem przez okupanta kościoła odbyły się jesienią 1940. Wkrótce potem proboszcz ks. Liszewski został zmuszony do opuszczenia parafii. Wikariusz ks. Eugeniusz Przychodzeń został aresztowany i skierowany do obozu koncentracyjnego.

W czasie II wojny światowej budynek kościoła przemianowany został na magazyn odzieży z getta żydowskiego Litzmannstadt. W 1944 służył jako kuchnia (pracowali w niej zmuszeni do tego parafianie) przygotowująca posiłki dla robotników przymusowo kopiących okop w Sikawie.

Po II wojnie światowej

W latach 1945-1951 na terenie parafii, nieopodal kościoła, istniała ulica ks. Nadolskiego. W 1951 przemianowana na ulicę Wąwozową (nazwa ta zachowała się do dziś).

Po zakończeniu drugiej wojny światowej licząca już ponad 5600 mieszkańców parafia z niecierpliwością czekała na przydzielenie duszpasterza. Wkrótce biskup łódzki Włodzimierz Jasiński powołał na proboszcza ks. Antoniego Szymanowskiego, który na samym początku swej posługi stanął przed nie lada wyzwaniem. Miał kościół, ale tylko jako budynek z zewnątrz, bowiem w środku został on całkowicie spustoszony i w ogóle nie przypominał świątyni. Przy pomocy parafian zabrał się za konieczny remont. Ustawiono tymczasowy ołtarz, zorganizowano organy, wyposażono na dostępne możliwości kościelne zaplecze. Ale w końcu udało się przywrócić świątyni zdolność do realizacji jej najważniejszego przeznaczenia, czyli odprawiania nabożeństw.
W 1948 pod przewodnictwem ks. Szymanowskiego bardzo liczna grupa parafian udała się koleją na pielgrzymkę na Jasną Górę. Zachowała się pamiątkowa fotografia z tego wydarzenia, która przedstawia wszystkich uczestników razem ze sztandarami parafialnymi na tle klasztoru Paulinów.
W 1966 podczas ogólnopolskich obchodów tysięcznej rocznicy przyjęcia chrztu przez Mieszka I, który symbolicznie traktowany jest jako Chrzest Polski, w parafii odbyły się różne uroczystości, których celem było przypomnienie milenijnej historii tradycji chrześcijaństwa w Polsce. Miało to przede wszystkim odbudować duchowość wiernych po ciężkich doświadczeniach wojennych i dodać nadziei w trudnych czasach PRL-u. Jedną z takich uroczystości było poświęcenie nowej chrzcielnicy (służącej do dnia dzisiejszego).
W 1980 ks. Szymanowski odszedł na emeryturę. Jego następcą został ks. Grzegorz Kudrzycki.

Dzięki odwilży politycznej dającej możliwość (w Łodzi przez wcześniejsze 40 lat niemal nieosiągalną) uzyskania pozwoleń administracyjnych potrzebnych do budowy kościołów, w 1988, z inicjatywy ks. Kudrzyckiego, rozpoczęto rozbudowę kościoła według projektu architektów Mirosława Rybaka i Marka Grymina i konstruktora inż. Janusza Freya (prezbiterium, zakrystia, sale duszpasterskie), której uwieńczeniem były: budowa wieży – dzwonnicy (z 3 dzwonami) z północnej strony kościoła i instalacja dwóch witraży w nowej części kościoła (na północnej i południowej ścianie).

W 1992 odbyły się w parafii Misje Ewangelizacyjne prowadzone przez ojców Redemptorystów z Torunia. W tym samym roku inicjatywą parafian odsłonięta została w kruchcie kościoła tablica upamiętniająca zmarłych księży pracujących dotychczas w parafii. Po budowniczym – ks. Nadolskim, wymienieni są proboszczowie – ks. Liszewski, ks. Szymanowski, ks. Kudrzycki, wikarzy – ks. Przychodzeń (na tablicy jako data śmierci podany jest rok 1956), ks. Bogusław Sygitowicz (zmarł 2 lipca 1978), ks. Zenon Witczak (zmarł 28 listopada 1982), ks. Jan Zajączkowski (zmarł 19 kwietnia 1984), ks. Henryk Woźniak (zmarł 23 czerwca 1988), ks. Adam Rasowski (zmarł 13 marca 1991) oraz ks. kanonik Adam Bąkowicz (ur. 27 sierpnia 1910 w Koźniewicach, zm. 27 lutego 1988 w Łodzi), który przez ostatnie lata życia mieszkał na terenie parafii jako rezydent-emeryt, będąc kapelanem w kaplicy przy ulicy Skalnej.

Na początku lat 90. XX wieku ks. Kudrzyckiego dotknęła choroba nowotworowa. Mimo wielu problemów ze zdrowiem, nie zaprzestawał działań prowadzących do ulepszenia i upiększenia parafialnej świątyni i jej otoczenia. Niedługo po zakończeniu budowy dzwonnicy, dnia 1 lutego 1995, opatrzony sakramentami zmarł w swoim mieszkaniu na plebanii. Pochowany został na cmentarzu św. Wincentego à Paulo w Łodzi na Dołach, przy ul. Smutnej.
Ksiądz Kudrzycki pozostawił parafię na Stokach z rozbudowaną świątynią i dobrym zapleczem duszpasterskim i sanitarnym oraz dużą plebanią.

Dnia 16 lutego 1995 arcybiskup łódzki Władysław Ziółek nowym proboszczem na Stokach ustanowił ks. Ryszarda Chojeckiego.

W listopadzie 1995 parafię odwiedził obraz Matki Boskiej Watykańskiej ofiarowany przez Jana Pawła II Kościołowi łódzkiemu. Obraz ten peregrynował wówczas po wszystkich parafiach archidiecezji łódzkiej. Na Stokach i Sikawie był w Domu zakonnym Sióstr Antonianek i w kościele. Parafianie licznie wzięli udział w tych uroczystościach. Ponieważ rozmiar i masa obrazu (ok. 120 kg) były znaczne, nie zdecydowano się na jego wniesienie do kaplicy Sióstr Pasterek.

Pod kierownictwem ks. Chojeckiego w ciągu kilku następnych lat dokonano licznych prac wykończeniowych wewnątrz świątyni. W 1996 odrestaurowano obrazy: Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, przy których wybudowano marmurowe ołtarze boczne, gdzie zainicjowano systematyczne nabożeństwa (w środy odbywa się Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, w piątki Koronka do Miłosierdzia Bożego).
Wiosną 1997 wewnętrzne ściany kościoła zostały pomalowane. Działanie to miało na celu odświeżenie świątyni przed uroczystym świętowaniem 80 – tej rocznicy objawień fatimskich. Dnia 13 października 1997 do parafii wprowadzono przywiezioną z Fatimy figurę Matki Boskiej Fatimskiej. Uroczystości te były transmitowane za pośrednictwem Radia Maryja.
W 1998 w starej części kościoła zainstalowano 10 witraży (sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego, sługi Bożego papieża Jana Pawła II, bł. papieża Jana XXIII, św. Wojciecha, św. Stanisława Biskupa, św. Maksymiliana Marii Kolbego, sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki, św. Jadwigi Królowej, bł. Matki Teresy z Kalkuty i św. Brata Alberta Chmielowskiego) autorstwa ks. Tadeusza Furdyny (Salezjanin, artysta plastyk).
Jesienią 1998 odbyły się w parafii, poprowadzone ponownie przez ojców Redemptorystów z Torunia, Misje Ewangelizacyjne, których uwieńczeniem była procesja z Krzyżem Misyjnym spod kościoła parafialnego pod Dom zakonny Sióstr Pasterek.
W dalszym czasie w kościele wymieniono stare ławki i krzesła na nowe, jednolite ławki dębowe. Założono włoskie nagłośnienie bezprzewodowe. Węglowe ogrzewanie świątyni zastąpiono olejowym. Dokonano kompleksowej wymiany grzejników. Założono także instalację klimatyzacyjną. Kościół i plebanię podłączono do miejskiej kanalizacji sanitarnej. Na budynku kościoła umocowano zabezpieczenia antypiorunowe.
W ramach obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 w prezbiterium, nad obrazem św. Rodziny umieszczono obraz Chrystusa Zmartwychwstałego. Ponadto zakupiono nowe, okolicznościowe ornaty.
Wiosną 2000 odbyła się Renowacja Misji Parafialnych.
Podczas obchodów 70-lecia parafii, 29 września 2002, konsekracji kościoła dokonał arcybiskup Władysław Ziółek.

Z czasem pogarszał się fizyczny stan zdrowia ks. Chojeckiego. W działaniach, które przychodziły mu z coraz większym trudem, swą pomoc okazywali mu księża wikariusze. W 2006 gdy uzyskał wiek, w którym kapłani przechodzą na emeryturę, decyzją arcybiskupa łódzkiego przekazał parafię nowemu proboszczowi ks. Antoniemu Głowie. Msza pożegnalna dotychczasowego proboszcza odbyła się dnia 30 kwietnia 2006. Ks. Chojecki jeszcze przez pewien czas zamieszkiwał w plebanii na Stokach. Jednak wkrótce zaczął wymagać stałej opieki medycznej i przeniesiono go do Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczego przy ul. Przybyszewskiego w Łodzi. Gdy stan jego zdrowia ustabilizował się, trafił do Domu Księży Emerytów archidiecezji łódzkiej w Łodzi przy ul. św. Wojciecha. Tam też, opatrzony sakramentami, zmarł dnia 9 listopada 2007. Pochowany 14 listopada 2007 na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.

Po przejęciu parafii przez ks. Głowę w 2006 przystąpiono do koniecznej modernizacji dachu świątyni. Pod koniec czerwca 2007 w kościele zostało założone nowe nagłośnienie. W dniach 17-18 sierpnia 2007 dokonano konserwacji zawieszenia dzwonów i zamontowano na nich nowe napędy elektryczne. Uruchamianie dzwonów jest możliwe poprzez programator lub ręczne włączanie pilotem.
Od czerwca 2007 rozpoczęła się reorganizacja prezbiterium. Najpierw przyklejono do głównej ściany ołtarzowej łuki chwały Pańskiej (konstrukcja styropianowo-gispowa) i zawieszenie (w postaci złotej aureoli, w środku prezbiterium, nad tabernakulum) dla mającej się później pojawić rzeźby. Następnie wokół tabernakulum zainstalowano witraż przedstawiający krzak gorejący (październik 2007). Na święta Bożego Narodzenia 2007 wykonaną już rzeźbę pełną Chrystusa Zmartwychwstałego zamocowano na aureoli. Wokół niej, na łukach chwały, znalazło się 8 płaskorzeźb Aniołów Adorujących. Autorem projektu zmiany wystroju prezbiterium jest ks. Tadeusz Furdyna. Rzeźby wykonał Wojciech Gryniewicz.
W ramach kolejnego etapu prac wiosną 2009 umieszczono w prezbiterium jednolitą, drewnianą konstrukcję, która zawiera miejsce do przewodniczenia mszy z pulpitem, miejsca siedzące dla kapłanów i Liturgicznej Służby Ołtarza – umieszczone na przygotowanym do tego podwyższeniu. W dalszej części prac planuje się, by prowadzące na prezbiterium stopnie schodów i przejście do zakrystii dostosować do norm bezpieczeństwa zawartych w przepisach prawa budowlanego.

W dniach 28 kwietnia - 1 maja 2010 w ramach nawiedzenia kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej całego obszaru diecezji, odbyły się w parafii uroczystości peregrynacyjne. Ponieważ we wszystkich świątyniach powitaniu obrazu towarzyszył biskup, a w tej parafii były trzy takie miejsca, w ciągu kilku dni przybyli do niej wszyscy trzej łódzcy biskupi. Najpierw obraz (który przybył z parafii w Nowosolnej) przywitano w kościele parafialnym, gdzie następnie nabożeństwu przewodniczył abp Ziółek. W czasie nocnego czuwania odbyła się msza, na którą zaproszono wszystkich księży, posługujących wcześniej na Stokach. Kolejnego dnia obraz przewieziono do kaplicy Sióstr Pasterek przy ul. Skalnej (Eucharystię celebrował tam bp Adam Lepa). Potem obraz został przetransportowany do kaplicy w domu zakonnym Sióstr Antonianek (gdzie mszę odprawił bp Ireneusz Pękalski). Następnie obraz został zawieziony do parafii na Rogach.

Dnia 30 grudnia 2010 nastąpiło włamanie do kościoła parafialnego. Ponieważ, jak zwykle w dzień, frontowe drzwi wejściowe były otwarte, do wnętrza świątyni dostano się tłukąc okienko w drzwiach w kruchcie. Splądrowana została skarbona z nieustaloną zawartością pieniędzy, które zbierano dla potrzebujących oraz zniszczono gong mszalny (zabrano jego główną część, odpowiadającą za wzbudzanie dźwięku). W konsekwencji tych zdarzeń, decyzją proboszcza, postanowiono, że drzwi frontowe kościoła w najbliższym czasie będą otwierane tylko na czas nabożeństw. Następnie zdecydowano zakupić antywłamaniowe sejfy i zainstalować w całej świątyni monitoring.

Wiosną 2011 ogłoszono, że w kościele zostaną wymienione obie pary drzwi wejściowych wraz z przebudową (polegającą na poszerzeniu) kruchty. Nowe drzwi mają nie tylko być solidniejsze od poprzednich, ale także zawierać rzeźbione elementy ozdobne (autorstwa ks. T. Furdyny).

Przy okazji obchodów Świąt Wielkanocnych 2011, na potrzeby liturgiczne Wielkiego Piątku za zgodą proboszcza przygotowano w kościele Grób Pański, w wystroju którego znalazły się elementy symbolizujące katastrofę smoleńską - obok monstrancji, krzyża i figury Chrystusa w grobie stanęła konstrukcja przypominająca ogon samolotu, posiadająca namalowaną szachownicę w barwach narodowych i napis: Tu-154 M, a wokół niej kilka brzóz, z czego jedna była złamana. Towarzyszyły temu wystające z ziemi dłonie. Wystrój ten wzbudził wśród niektórych wiernych kontrowersje. Sprawa została nagłośniona przez media - w Wielką Sobotę w kościele pojawiło się kilka stacji telewizyjnych, które przygotowały materiały, wyemitowane potem w ogólnopolskich programach informacyjnych.

Dotychczasowi proboszczowie

+ ks. kanonik Roman Liszewski (ur. – zm. 7 listopada 1966 w Łodzi) – proboszcz parafii w latach 1932-1940, po II wojnie światowej, w latach 1945-1966, proboszcz parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi (na Retkini)
+ ks. prałat Antoni Szymanowski (ur. 16 lipca 1907 w Ujeździe, wyświęcony 20 lipca 1930, zm. 1 marca 1988 w Łodzi) – proboszcz parafii w latach 1945-1980, dziekan dekanatu Łódź – Wschód, ostatnie lata życia spędził jako rezydent-emeryt w parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi (na Julianowie)
+ ks. prałat Grzegorz Kudrzycki (ur. 1 stycznia 1935 w Tuszynie, wyświęcony 21 czerwca 1959, zm. 1 lutego 1995 w Łodzi) – proboszcz parafii w latach 1980-1995, dziekan dekanatu Łódź – Wschód, a od 1992 pierwszy dziekan dekanatu Łódź – Stoki
+ ks. kanonik Ryszard Chojecki (ur. 24 marca 1931 w Łodzi, wyświęcony 19 czerwca 1955, zm. 9 listopada 2007 tamże) – proboszcz parafii w latach 1995-2006, od kwietnia 2006 jako emeryt
ks. kanonik Antoni Głowa (ur. 30 marca 1946 w Smardzewicach) – proboszcz parafii od kwietnia 2006, od września 2007 dziekan dekanatu Łódź – Stoki

Księża pochodzący z parafii

+ ks. Wiktor Dudziński
ks. mgr Wiesław Psionka (ur. 30 maja 1970 w Łodzi) – Salezjanin, wyświęcony na kapłana 26 maja 2007 w Lądzie przez metropolitę gnieźnieńskiego, arcybiskupa Henryka Muszyńskiego

Obecna obsada personalna

Proboszcz

ks. kanonik Antoni Głowa, mian. 18 kwietnia 2006.

Wikariusze

ks. mgr lic. Kazimierz Bednarek, mian. 27 sierpnia 2008
ks. kanonik dr Tomasz Falak, mian. 29 sierpnia 2014

Wyposażenie kościoła

Prezbiterium jest umieszczone o 3 stopnie wyżej od przeznaczonej dla wiernych części kościoła, kształtem zbliżone jest do sześciokąta. Znajdują się w nim ołtarz i ambonka (położona na północ od ołtarza) z marmuru, przenośny Krzyż i figura Matki Boskiej Fatimskiej. Pod wbudowanym w ścianę tabernakulum został umieszczony drugi (z 1987) kamień węgielny, natomiast nad nim obraz Świętej Rodziny. Przy obrazie Jezusa Miłosiernego wisi obraz Św. Stanisława Biskupa, a na ołtarzu bocznym znajduje się niewielki portret św. Faustyny Kowalskiej. Na północnej i południowej ścianie starej części świątyni oraz na dwóch ścianach poprzecznych nowej części jest 14 stacji gipsowych obrazów z Drogą Krzyżową. Nad kruchtą znajduje się chór z organami (3 manuły, pedał, 12 głosów). Na końcu ustawione są 3 konfesjonały, a przy wyjściu mieści się kiosk parafialny, gdzie można nabyć aktualną lekturę katolicką oraz różnego rodzaju dewocjonalia.

Zaplecze kościelne, plebania

Za prezbiterium są: zakrystia, sala dla ministrantów, sala asysty parafialnej, łazienka, pomieszczenie sanitarne dla pracowników kościoła. W piwnicach kościoła mieści się świetlica dla dzieci, na piętrze zaś biblioteka, sala konferencyjna św. Antoniego (wcześniej o tytulaturze kaplicy) i pomieszczenia sanitarne.

W odległości ok. 30 metrów w stronę zachodnią od kościoła usytuowana jest plebania położona przy ulicy Szczawnickiej 7. Składa się ona z dwóch części: starej, powstałej za czasów pierwszego proboszcza pod koniec lat 30. XX wieku i nowej, dobudowanej z inicjatywy księdza Kudrzyckiego.
W części starej plebanii znajduje się na parterze kancelaria parafialna oraz sala modlitewno – konferencyjna imienia księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Dawniej w tym miejscu mieszkali wikarzy, później mieściło się tam przedszkole miejskie.

Kaplice na terenie parafii

Kaplica w Domu zakonnym Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, ul. Skalna 7.
Kaplica w Domu zakonnym Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla, ul. Janosika 141.

Msze Święte

W kościele

W niedziele i święta

6:30 (dla ogółu wiernych, w lipcu i w sierpniu) – od 2009 roku Msza Św. o tej godzinie została odwołana z powodu braku potrzeby duszpasterskiej
8:00 (dla ogółu wiernych)
9:30 (dla młodzieży)
11:00 (dla dzieci)
12:30 (suma, od września do czerwca)
18:00 (dla ogółu wiernych)

W dni powszednie

7:00
18:00

W kaplicy przy Skalnej

W niedziele i święta

9:00

W dni powszednie

8:00

Inne nabożeństwa

Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

środy przez cały rok, ok. 18:30 (zaraz po wieczornej Mszy)

Koronka do Miłosierdzia Bożego

piątki przez cały rok, ok. 18:30 (zaraz po wieczornej Mszy)

Droga Krzyżowa

piątki wielkiego postu, 16:30 dla dzieci, 17:30 dla młodzieży i dorosłych
Jednorazowo, w środę Wielkiego Tygodnia przed Wielkanocą, od 2002 odbywa się Droga Krzyżowa ulicami Sikawy i Stoków, na odcinku dwóch kilometrów. Rozpoczyna się od kościoła przy ul. Janosika, by potem, odprawiając Mękę Pańską, podążać ulicami: Spartakusa, Giewont (do Telefonicznej), Szczytową (przy Towarzystwie Pomocy im. Św. Brata Alberta, Schronisku dla mężczyzn) do ulicy Giewont (przy dawnym kinie, a obecnej restauracji "Halny"), dalej ul. Pieniny, w kierunku szpitala im. dr. E. Sonnenberga, przy którym to szpitalu rozważana jest ostatnia stacja Drogi Krzyżowej.

Gorzkie żale

niedziele wielkiego postu, 17:00

Nabożeństwo majowe

wszystkie dni miesiąca maja, ok. 18:30 (zaraz po wieczornej Mszy) – dni powszednie, 17:30 – niedziele i święta

Nabożeństwo czerwcowe

rozkład taki sam, jak w przypadku nabożeństwa majowego

Procesja Bożego Ciała

Odbywana co roku w Uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej. Od lat kapłani przewodniczący procesji, niosąc monstrancję, prowadzą wiernych kilometrową trasą ulicami Sikawy: Janosika, Morskie Oko, Wiślicką, Wyżynną, by zakończyć przed frontem kościoła.

Nabożeństwo Różańcowe

codziennie w październiku, dni powszednie ok. 18:30 (po wieczornej Mszy), niedziele i święta – 17:30 (przed wieczorną Mszą)

Kancelaria parafialna

Urzędująca w dni powszednie w godzinach: 15:30 – 17:30, telefon kontaktowy: 042 679 41 70.

Struktura parafii

Formy duszpasterstwa

Akcja Katolicka
Asysta Kościelna
Caritas
Chór Cantylena
Kiosk parafialny
Ministranci
Ruch Odnowy w Duchu Świętym
Schola
Świetlica przykościelna dla dzieci
Żywy Różaniec (15 kół po 20 osób w każdym)

Ulice należące do parafii

Alpejska, Klimka Bachledy, Bacowa, Beskidzka, Brzezińska (parzyste do Iglastej, nieparzyste do Olkuskiej), Budy, Tytusa Chałubińskiego, Chmurna, Ciupagowa, Bronisława Czecha, Czorsztyńska, Jana Dębowskiego, Gazdy, Giewont, Górska, Graniowa, Gubałówka, Halna, Harnasia, Hyrna (do skrzyżowania z drogą polną), Iglasta (parzyste od Brzezińskiej do końca), Jadwigi, Janosika, Jesienna, Jędrowizna, Junacka, Kalatówki, Karkonoska, Kasprowy Wierch, mec. Andrzeja Kerna, Kierpcowa, Kłodzka, Kmiecia, Kobzowa, Zygmunta Krasińskiego, Krokiew, Krokusowa, Krupówki, Józefa Krzeptowskiego, Lawinowa (do Pomorskiej), Limbowa, Listopadowa (nieparzyste do 31, parzyste do 48 oraz 60), Marmurowa (do Nad Niemnem), Morskie Oko, Moskuliki (parzyste od Zjazdowej, nieparzyste od nr 23), Nad Niemnem (parzyste od 52 a), Okrętowa, Olkuska 1, Opolska (poza numerami parzystymi od Strykowskiej do rzeki Łódki), Ostrołęcka, Pieniny, Pisarska, Połoniny, Pomorska (246-306), Potokowa, Powstańców Śląskich, Prezydenta, Promień, Przełęcz, Wincentego Pstrowskiego, Pszczyńska, Raszyńska, Reglowa, Rysy, Hanki Sawickiej, Sądecka, Skalna (1-39 i 2-42), Spartakusa, Spiska, Stokowska, Strążyska, Szałasowa, Szarotki, Szczawnicka, Szczytowa, Śnieżna, Śpiących Rycerzy, Tadeusza, Taternicza, Telefoniczna (od torów kolejowych), Turnie, Wąwozowa, Weselna, Wichrowa, Wierchowa, Wiślicka, Wodospadowa, Wydmowa, Wyżynna, gen. Mariusza Zaruskiego, Zaspowa, Zbocze, Zbójnicka, Zjazdowa, Zrębowa, Żlebowa.

Instytucje użyteczności publicznej w parafii

Przedszkole Miejskie nr 63 w Łodzi, ul. Potokowa 15
Przedszkole Miejskie nr 93 w Łodzi, ul. Wichrowa 1 A
Przedszkole Miejskie nr 94 w Łodzi, ul. Janosika 136
Szkoła Podstawowa nr 139 w Łodzi, ul. Giewont 28
Publiczne Gimnazjum nr 33 w Łodzi, ul. Janosika 136
II Rewir Dzielnicowych VI Komisariatu Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, ul. Zbocze 1
Urząd Pocztowy Łódź 22, ul. Skalna 3
Miejska Biblioteka Publiczna Łódź-Widzew im. Lucjana Rudnickiego, Filia Nr 1, ul. Skalna 2
Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Widzew – Stoki, ul. Jana Dębowskiego 7
Dom Dziecka dla Małych Dzieci, Łódź, ul. Drużynowa 3/5 – filia: Łódź, ul. Zbocze 2 A
Dom Dziennego Pobytu Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej – filia: Łódź, ul. Zbocze 2 A
Państwowe Pogotowie Opiekuńcze nr 1 w Łodzi, ul. Krokusowa 15/17
Szpital Miejski nr 1 w Łodzi, ul. Pieniny 30
Zakład Karny nr 1 w Łodzi, ul. Beskidzka 54
Okręgowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Łodzi, ul. Zbocze 16 A
Instytut Włókiennictwa w Łodzi, ul. Brzezińska 5/15
Ochotnicza Straż Pożarna Łódź-Sikawa, ul. Janosika 158
Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta Chmielowskiego, Schronisko dla mężczyzn, ul. Szczytowa 11

Ogólna charakterystyka parafii

Poza wymienionymi powyżej instytucjami użyteczności publicznej na terenie parafii znajdują się: 2 przychodnie zdrowia, 4 apteki, największa w Łodzi zajezdnia tramwajowa, parking policyjny, skład celny, obiekty Zakładu Wodociągów i Kanalizacji, pozostałość po nieistniejącym zakładzie tekstylnym "Feniks" (w obiektach tych mieszczą się obecnie firmy produkcyjne, handlowe i usługowe), schronisko dla zwierząt, fabryka kosmetyków "Kolastyna", centrum handlowe M1, targowisko spożywcze przy ulicy Zjazdowej, kilka hoteli oraz inne firmy produkcyjne, handlowe i usługowe. W parafii występują także (przede wszystkim w częściach: północnej i wschodniej) gospodarstwa rolne. Jednak z czasem jest ich coraz mniej.

Na terenach mieszkaniowych dominuje budownictwo jednorodzinne, szczególnie rozwijające się w ostatnich kilkunastu latach (są to dziś jedne z najatrakcyjniejszych terenów w Łodzi). Choć istnieją także zabudowania wielorodzinne (np. dwa charakterystyczne typy zabudowy na Stokach – przedwojenne szeregowe osiedle TOR "na górce" i zbudowane przez Niemców podczas okupacji osiedle "na dołku", czy nowo powstające na Sikawie osiedle apartamentowców – "Zielone Wzgórza").

Znaczną część parafii zajmują tereny niezurbanizowane, w tym: użytki i nieużytki rolne – głównie na obszarze osiedla Dolina Łódki (na terenach położonych na wschód od ul. Giewont – na północ od ul. Bronisława Czecha oraz na Starych Moskulach – na północ od ul. Beskidzkiej), ogrody działkowe (usytuowane przy ulicach: Chmurnej, Jana Dębowskiego, Graniowej, Krokusowej, Nad Niemnem, Opolskiej, Pszczyńskiej, Telefonicznej, Zjazdowej i pomiędzy ul. Stokowską i Telefoniczną – wzdłuż torów łódzkiej kolei obwodowej) oraz tereny zieleni miejskiej i rekreacji (np. Park im. gen. Mariusza Zaruskiego na Stokach, przy którym trwa obecnie przebudowa boiska sportowego na wielofunkcyjny obiekt sportowo-rekreacyjny).

Najważniejszymi, ponadosiedlowymi ciągami komunikacyjnymi w parafii są ulice Brzezińska (stanowiąca fragment drogi krajowej nr 72) i Pomorska (droga powiatowa). Obie ulice na obszarze parafii łączy tylko jedna – ul. Giewont (dr. powiatowa). Ponadto ważną rangę (o statusie dróg powiatowych) odgrywają prostopadłe do Brzezińskiej ulice: Janosika, Marmurowa i Zjazdowa (wszystkie są połączone z centralnymi częściami miasta komunikacją autobusową). Drogami o znaczeniu dla transportu wewnątrzosiedlowego na Stokach i Sikawie są: ul. Telefoniczna (dr. powiatowa) wzdłuż której dniami kursują miejskie i podmiejskie tramwaje, a nocami miejskie autobusy i przy której znajdują się dwie pętle tramwajowe, pętla autobusowa i zajezdnia tramwajowa, prostopadła do Pomorskiej – ul. Krokusowa (dr. powiatowa), prostopadła do ul. Janosika – ul. Pszczyńska (droga gminna), przebiegające przez środek stokowskiego osiedla na dołku' ulice Pieniny (dr. powiatowa) i Zbocze (dr. gminna), łącząca osiedla na górce i na dołku – ul. Dębowskiego (dr. gminna), łącząca Stoki z ul. Brzezińską – ul. Listopadowa (dr. gminna) oraz równoległa do Brzezińskiej – ul. Stokowska (dr. powiatowa) i łącząca Stokowską z Brzezińską – ul. Śnieżna. Natomiast dla transportu w północnej części parafii, na obszarze Starych Moskuli, najistotniejszymi są równoległe do Brzezińskiej ulice: Beskidzka (dr. gminna), Moskuliki (dr. gminna) i Opolska (dr. powiatowa).

Chór Cantylena

W parafii funkcjonuje chór o nazwie Cantylena pod kierownictwem organisty Mikołaja Widawskiego, który został założony w 2011r. Można go najczęściej usłyszeć w czasie wieczornych mszy św. oraz na corocznym koncercie kolęd przed Pasterką. Ponadto chór często towarzyszy występom tenora z tutejszej parafii - Dariusza Stachury.