” | Ulica Władysława Reymonta we Wrocławiu (dawniej Oswitzerstraße i Rathenaustraße, a w latach 1933-1945 Schlageterstraße) – fragment jednej z głównych tras wiodących ze śródmieścia w kierunku północnym (na przedłużeniu ul. Pomorskiej), w stronę Obornik Śl. oraz Trzebnicy. Zaczyna się przy placu Staszica (przed wiaduktem kolejowym) i ciągnie niemal dokładnie na północ, do Mostów Osobowickich. Łączna długość ulicy wynosi około 0,5 km, a wraz z ostatnim północnym odcinkiem związanym z Mostami Osobowickimi – ok. 0,65 km.
Wytyczona została na zachodnim obrzeżu osiedla Kleczków pod koniec XIX wieku, kiedy zdecydowano się zlikwidować stary Groschelbrücke ("Most Groszowy") i wybudować paręset metrów na wschód nową przeprawę (współczesne Mosty Osobowickie) w związku z budową nowego Kanału Miejskiego (na południe od dotychczasowej Starej Odry) oraz Portu Miejskiego. Wzięto również pod uwagę przyszłe zwiększone potrzeby transportowe, w związku z powiększeniem cmentarza komunalnego na Osobowicach (ul. Reymonta wraz Mostami Osobowickimi łączy miasto z tym cmentarzem). Uwzględniono też plany budowy przebiegającej ulicą Reymonta i nowym mostem linii tramwajowej oraz kolejki wąskotorowej, budując dwa trójszynowe tory (w splocie). Równocześnie z ulicą wybudowano przy niej (w latach 1894-1898, po jej wschodniej stronie) nowe więzienie (dzisiejszy Zakład Karny Wrocław nr 1). Na początku XX wieku powstało przy ulicy (także przy wschodniej pierzei) także kilka kamienic czynszowych, a na jej końcu, przy Mostach Osobowickich, niewielki budynek rogatek miejskich. Pierzeję zachodnią zajęły związane m.in. z Portem Miejskim obiekty przemysłowe i magazynowe.
Początkowy odcinek ulicy przecina wiadukt kolejowy, którym biegnie linia Kolei Prawoodrzańskiej (w pobliżu znajduje się dworzec kolejowy Wrocław Nadodrze). |
