” | Kościół pod wezwaniem Świętego Michała w Nielubi - jeden z dwóch kościołów w Nielubi
Kościół ten był najpierw parafialny. Pierwsze wzmianki o istniejącej parafii pochodzą z 991 roku. Wzmiankowany w 1323 roku. Obecnie podlega proboszczowi w Jakubowie - Stanisławowi Czerwińskiemu. Zbudowany w końcu średniowiecza z kamieni polnych i cegieł. W większej części zdobiony. W XV wieku został powiększony o wieżę i zakrystię oraz nakryty sklepieniami. W stanie surowym pozostawiona wieża i szczyt wschodni, charakterystycznie rozczłonkowany, mimo to siedem ślepych nisz między filarami. Wieża i szczyt wschodni zbudowane z cegły w układzie polskim z użyciem układanej w romby zendrówki. Zakrystia została dobudowana później od strony północno-wschodniej. W górnej części wieży od strony północnej i południowej motyw ruty wykonany z glazurowanej cegły. Chorągiewka na dachu wieży z roku 1829. Od południa przedsionek. Sklepienie renesansowe, krzyżowe. Wejście przez wieżę od strony północnej, ostrołukowe, ceglane. Wejście od południa skromne, ostrołukowe. Ściana północna podobnie jak i w innych kościołach (parafialny we wsi Jaczów) bez okna. Brzegiem dachu, wzdłuż przedsionka biegnie szeroki fryz, na nim napis: Rono/votum/Anno MDCCXI/-1711. W tym roku kościół otrzymał również wyposażenie wnętrza, może też i sklepienie w nawie głównej.
Kościół posiada późnobarokowy wystrój. Ołtarz główny, dwa ołtarze boczne po obu stronach łuku usunięto przy renowacji, gdy odmalowano kościół. Ołtarz stał tu do roku 1711 od czasu średniowiecza. Był szafkowy a na nim trzy figury rzeźbione, wielkości naturalnej: NMP z Dzieciątkiem, św. Katarzyna i św. Jadwiga. Prezbiterium, wciągnięte na sklepienie krzyżowe. Na łuku jest napis z ostatniej renowacji. Nad krzyżem łuku trzy litery z dawniejszych czasów - IHS. Po obu stronach figury barokowe: św. Piotr i Jan Ewangelista. Obie pochodzą z kościoła w Jakubowie. Ambona rokokowa, płaskorzeźba, 12-letni Jezus w świątyni. W ołtarzu obraz: św. Michał strąca Lucyfera do piekieł. Po prawej i lewej stronie obrazu dwie figury drewniane: Archanioł Gabriel i Archanioł Rafał - z rybą, stoją po obu stronach obrazu. Nad obrazem "Oko Boskie". Około pięć głów anielskich i hołd aniołów. Jeden z nich trzyma kadzielnice.
Za ołtarzem gotyckie okno. Organy z datą 1756. Zostały wyremontowane w 1839 roku. Są typu mechanicznego, posiadają 1 manuał, pedał i 7 głosów. Budowała je firma E. Wilhelm Breslau 1905. Prostokątna tabliczka fajansowa nad manuałem między registrami ma napis w gotyku. Kontuar umieszczony jest po lewej stronie szafy organowej. Registry są wyciągane, zakończone okrągłą gałką, na której przyklejono fajansowe tabliczki z mocno startymi napisami. Manuał jest również mocno zużyty od częstego grania. Klawiatura nożna zachowała się w dobrym stanie. Dwa miechy umieszczone są wewnątrz organów, ale brak elektrycznego urządzenia "Ventus". Po 1945 roku zachowały się wszystkie metalowe i drewniane piszczałki. Klasycystyczny prospekt jest prostej budowy i został przyozdobiony skromną dekoracją snycerską. Zakończony został pośrodku drewnianym krzyżem i podzielony na trzy pola. Po bokach umieszczono piszczałki po 11 sztuk, a w środkowym polu - 9 sztuk. Są dwa dzwony - większy i mniejszy. Na mniejszym napis odlania - 1636 rok.
W obrębie kościoła jest cmentarz parafialny. Kościół w czasie Reformacji był luterańskim, został zwrócony katolikom w 1654 roku. Później luteranie otrzymali zezwolenie na korzystanie z kościoła. To wspólne użytkowanie doprowadziło jednak do wielu skarg i w roku 1812 proboszcz Hummer stwierdził, że taki stan jest nie do zniesienia. Sąd duchowny zniósł prawa protestantów 4 czerwca 1864 roku. W kościele odbywają się msze. |
