” | Parafia Najświętszego Zbawiciela we Wrocławiu znajduje się w dekanacie Wrocław południe w archidiecezji wrocławskiej. Jej proboszczem jest ks. Stanisław Krzemień. Obsługiwana przez kapłanów archidiecezjalnych. Erygowana w 1991. Mieści się przy ulicy Pawła Jasienicy.
Historia parafii:
Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych osiedle zaczęło gęstnieć od nowych domów jednorodzinnych. Proboszcz ołtaszyńskiej parafii, ks. Bronisław Owczarz, podejmował więc starania o budowę kościoła. Przez prawie dziesięć lat zabiegi te napotykały na opór władz. Być może, przez niedopatrzenie – wydały one jednak księdzu zgodę na zbudowanie domu mieszkalnego przy ówczesnej ul. Bruna 6. Na początku roku 1980 budynek był gotowy, lecz największa jego część została przeznaczona na kaplicę a dwa duże pokoje – zaczęły służyć za salki katechetyczne. Takie użytkowanie domu spowodowało reakcję ówczesnych "czynników partyjno-państwowych". Na początek ksiądz Owczarz stanął przed Kolegium do spraw Wykroczeń i został skazany na grzywnę. Kolejne kroki władz zostały powstrzymane w wyniku wydarzeń z sierpnia roku 1980. Parę miesięcy później proboszcz kolejny raz wystąpił o zgodę na budowę kościoła na Wojszycach. W 1984 r. zezwolenie zostało wydane, ale zawierało zastrzeżenie, że wolno jedynie wznieść przy ul. Juliana Bruna 4 kaplicę pomocniczą dla kościoła parafialnego w Ołtaszynie. Postanowiono budować, choć nie trzymając się ściśle decyzji ówczesnych władz. Od p. Józefy Uznańskiej nabyta została działka z domem, który rozebrano. Tym samym powstawała możliwość złączenia ze znajdującym się obok, działającym od kilku lat "nielegalnie" ośrodkiem duszpasterskim. W 1985 r. zaczęła powstawać świątynia według projektu Andrzeja Poniewierki i Marka Stawianego. Budowano ją, maskując rzeczywisty zamiar. Zamiast kaplicy wznoszono bowiem kościół, i to dwupoziomowy. Mieszkańcy dokładali wielu starań, by świątynia rosła jak najprędzej, a zarazem – żeby jak najpóźniej władze zorientowały się, jaka budowla w rzeczywistości powstaje. Codziennie zjawiała się grupa parafian gotowych do czynnej pomocy, a nawet, gdyby władze zdecydowały się przerwać "budowlaną samowolę", do jej aktywnej obrony. Szczęśliwie jednak udało się dzieło doprowadzić do końca. Pierwsza Msza święta odbyła się w dolnej kaplicy już wtedy, gdy "przodujący ustrój" zaczął odchodzić do przeszłości – 15 sierpnia 1989 r. Konsekracji kościoła dokonał ks. kard. Henryk Gulbinowicz 29 czerwca 1991. W tym dniu zaczęła też swoje własne życie, wydzielona z ołtaszyńskiej, parafia pod wezwaniem Najświętszego Zbawiciela. Mimo wyjątkowo zawiłych okoliczności powstał na Wojszycach kościół bardzo funkcjonalny i architektonicznie udany. Jednoosiowy kształt odwołuje się do tradycyjnych świątyń katolickich z dawnych stuleci, choć użyto materiałów i technologii dwudziestowiecznych. Ołtarz z rzeźbą Chrystusa Zbawiciela nawiązuje do niezapomnianego spotkania z Janem Pawłem II na wrocławskich Partynicach w 1983 r. Budynek, w którym bez zgody władz w 1980 r. podjęto działalność duszpasterską, pełni obecnie funkcję domu parafialnego.
Najważniejsze daty:
• 1991 – zakończenie budowy i konsekracja kościoła. • 1994 – nawiedzenie parafii przez kopię wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej, I Misje Święte prowadzone przez o. Stanisława Szydełko oraz Jonasza Podsiadło. • 2001 – dla upamiętnienia 1000-lecia Diecezji Wrocławskiej przed wejściem do kościoła umieszczono płaskorzeźbę. • 2002 – po długiej i ciężkiej chorobie do Domu Ojca odszedł ks. Prałat Bronisław Owcarz; jego ciało złożone zostało w dolnej kaplicy kościoła. Ks. Infułat Stanisław Pietraszko przedstawia nowego proboszcza parafii – ks. Stanisława Krzemienia. • 2003 – nawiedzenie naszej parafii przez Różaniec, w związku z, ogłoszonym przez Jana Pawła II, Rokiem Różańca Świętego. • 2004 – położenie kostki na placu kościelnym, odnowienie schodów oraz zamontowanie windy dla wózków. • 2008 – zamontowanie zegara na wieży kościelnej. • 2009 – II Misje Święte, które poprowadził o. Władysław Noworol. 10 maja przybyły relikwie św. Joanny Beretty Molli |
