Willa Narutowicza

Willa Narutowicza – dworek znajdujący się w okolicy południowej części warszawskich Łazienek, przy ul. Parkowej 23, w którym mieszkał Gabriel Narutowicz, pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

Wewnątrz domu znajdują się pomieszczenia o powierzchni do 100 m². Dworek otacza działka o powierzchni ponad 41 arów. Na jej terenie wśród innych drzew znajduje się pomnik przyrody – olbrzymia topola czarna zwana "Topolą Narutowicza".

Willa Narutowicza – dworek znajdujący się w okolicy południowej części warszawskich Łazienek, przy ul. Parkowej 23, w którym mieszkał Gabriel Narutowicz, pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

Wewnątrz domu znajdują się pomieszczenia o powierzchni do 100 m². Dworek otacza działka o powierzchni ponad 41 arów. Na jej terenie wśród innych drzew znajduje się pomnik przyrody – olbrzymia topola czarna zwana "Topolą Narutowicza".

Historia

Prezydent mieszkał w tym domu od zaprzysiężenia w dniu 11 grudnia 1922 r. do momentu śmierci (16 grudnia 1922 r.). W latach 20. i 30. XX wieku willa należała do rodziny prezydenta. W 1944 r. budynek uległ znacznemu zniszczeniu. Po wojnie przeszła na własność Skarbu Państwa. Początkowo mieścił się w niej żłobek, a w latach 1964-2000 – Szkoła Pielęgniarstwa nr 1. W pierwszej dekadzie XXI wieku – po przejęciu jej w 2001 r. przez samorząd Mazowsza – willa odgrywała rolę hotelu dla wysokich urzędników spoza Warszawy, a jej część zajmował Mazowiecki Zarząd Nieruchomości.

Wiele kontrowersji wzbudził pomysł Ligi Polskich Rodzin w 2006 r., aby w domu tym urządzić Muzeum Historii Ruchu Narodowego.

Nieruchomość (dom wraz z otoczeniem) została wpisana do rejestru zabytków w 2009 r.

15 września 2010 r. – po wycenieniu nieruchomości na 12 mln zł – przeprowadzono przetarg, jednak do sprzedaży nie doszło za względu na brak oferentów. Wkrótce potem okazało się, że nieruchomość nie jest wolna od roszczeń. W związku z tym do drugiego przetargu (z ceną wywoławczą 9 mln zł) już nie doszło.

Instytut Lecha Wałęsy

Zarząd województwa podjął 31 maja 2011 r. decyzję o wynajęciu nieruchomości fundacji Instytut Lecha Wałęsy na 15 lat. Umowę podpisali 4 czerwca 2011 r. Adam Struzik i Lech Wałęsa. Po uroczystym podpisaniu umowy – na które przybyli m.in. Bronisław Komorowski, Jan Krzysztof Bielecki i Andrzej Wajda – Lech Wałęsa powiedział: Będzie to dobre miejsce nie tylko dla Warszawy, ale i dla całej Polski. Niektóre osoby zostały pokrzywdzone przez los. Niektórych wykorzystałem i nie podziękowałem. Muszę wyrównać te krzywdy.

W budynku mają znaleźć się sale wystawowe i spotkaniowe, miejsca na konferencje i zajęcia edukacyjne dla młodzieży. Będzie również biblioteka i gabinety, w których Lech Wałęsa będzie przyjmował gości. Przewiduje się również otwarcie ekspozycji dotyczącej polskiej drogi do wolności i historii „Solidarności”. Przeprowadzenie odpowiedniego remontu będzie trwało ok. roku, a jego koszt to 5-10 mln zł. Biuro Mazowieckiego Zarządu Nieruchomości wyprowadzi się z budynku do końca 2011 r., a otwarcie nowej siedziby Instytutu ma nastąpić we wrześniu 2012 roku.

Domu nie należy mylić z Domem Narutowicza – willą przy ul. Agrykola 1 w Warszawie, w której prezydent Narutowicz mieszkał w okresie od 7 września 1920 r. do 14 grudnia 1922 r.