Ulica Zagórna

Ulica Zagórna – ulica w Śródmieściu Warszawy biegnąca od ulicy Solec (z którą się nie jednak krzyżuje) do ulicy Czerniakowskiej.

Nazwa, nadana w 1919, ma charakter topograficzny i nawiązuje do jej sąsiedztwa z ulicą Górną (obecnie Górnośląska).

Ulica Zagórna – ulica w Śródmieściu Warszawy biegnąca od ulicy Solec (z którą się nie jednak krzyżuje) do ulicy Czerniakowskiej.

Nazwa, nadana w 1919, ma charakter topograficzny i nawiązuje do jej sąsiedztwa z ulicą Górną (obecnie Górnośląska).

Historia

Niegdyś w miejscu ulicy mieściły się duże składy drewna spławianego Wisłą.

Ulica została przebita po I wojnie światowej i w latach 1935–1939 była intensywnie zabudowywana.

W czasie powstania warszawskiego w rejonie ulic Zagórnej i Idźkowskiego toczyły się bardzo ciężkie walki, jednak część przedwojennej zabudowy po parzystej stronie ulicy (nr 10, 12, 12A i 16) ocalała.

Ważniejsze obiekty

• Hotel Ibis Budget Warszawa, zbudowany w miejscu zburzonego w 2005 Hotelu Solec (nr 1)
• Dom imienia Wojciecha Sawickiego – budynek dawnej szkoły powszechnej nr 29, do której uczęszczał m.in. Jan Bytnar, w 1944 szpital powstańczy, obecnie w zarządzie Kancelarii Sejmu (przed wojną nr 9, obecnie nr 3)
• Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej (nr 5)
• Siedziba Rady Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan oraz I Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan w Warszawie (nr 10)

Ciekawostki

• W latach 1929–1945 u wylotu ulicy Zagórnej, na terenie Klubu Sportowego Pracowników Miejskich „Syrena” (ul. Solec 8), znajdował się staromiejski pomnik warszawskiej Syrenki.
• W pobliżu skrzyżowania ulic Solec i Zagórnej znajdował się właz do kanału, którym 19 września 1944 roku ewakuowało się na Mokotów ok. 200 powstańców ze Zgrupowania "Radosław", co upamiętnia tablica MSI umieszczona na budynku nr 2/4 (od strony ulicy Solec).
• W latach 1938–98 przy Zagórnej 12 mieszkał Jerzy Machaj, co także upamiętnia tablica.

Otoczenie

• Pałac Szymonowiczów
• Ławeczka Jana Nowaka Jeziorańskiego
• Park Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego