Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego

Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego w Warszawie – jedna z ulic warszawskiego Ujazdowa biegnąca od ul. Myśliwieckiej do ulicy Górnośląskiej.

Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego w Warszawie – jedna z ulic warszawskiego Ujazdowa biegnąca od ul. Myśliwieckiej do ulicy Górnośląskiej.

Historia

Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego została wytyczona około roku 1922, jako granica Kolonii Profesorskiej – osiedla willi położonych przy ul. Górnośląskiej, wybudowanego w tym samym czasie. Parzystą stronę ul. Hoene-Wrońskiego wypełniły gmachy szkolne: żeńskiej Państwowej Szkoły Handlowej, wybudowanej przy ul. Górnośląskiej 31 w okresie 1919–26 według projektu Romualda Gutta, oraz zespół gmachów gimnazjum im. Stefana Batorego wybudowanego w latach 1922–24 przy ul. Myśliwieckiej 6.

Dużą część pierzei zachodniej wypełniły zabudowania Internatu dla Niezamożnych Słuchaczek Seminarium Nauczycielskiego, powstałego w latach 1928–30 przy Myśliwieckiej z fundacji ordynatowej Heleny Bispingowej; po roku 1933 w budynkach tych miała swą siedzibę Miejska Szkoła Sztuk Zdobniczych.

Pozostałe parcele przy nieparzystej stronie ul. Hoene-Wrońskiego przeznaczono pod budowę willi dla architektów, należących do Kolonii Profesorskiej; swe domy w okresie 1923–30 wznieśli tu Romuald Gutt, Karol Jankowski, Edmund Bartłomiejczyk, Józef Sterdyński i Czesław Domaniewski.

Za linią ul. Górnośląskiej w 1930 wzniesiono jeszcze dom mieszkalny dla pracowników Sejmu.

Cała zabudowa ulicy przetrwała okres okupacji.

Patron

Patronem ulicy jest Józef Hoene-Wroński, polski matematyk, filozof i fizyk.