Ulica Józefa Bema

Ulica Józefa Bema w Warszawie - jedna z głównych ulic osiedla Czyste na warszawskiej Woli.

Ulica Józefa Bema w Warszawie - jedna z głównych ulic osiedla Czyste na warszawskiej Woli.

Historia

Ulica Bema wiodąca przed rokiem 1876 od ul. Opaczewskiej do wsi Wola, niegdyś nosiła nazwy Droga Parafialna i Kościelna, związane z kościołem pw. św. Stanisława Biskupa wybudowanym w latach 1858-60. Do roku 1916 znajdowała się poza granicami Warszawy; mimo to istniały już przy niej wielokondygnacyjne zabudowania przemysłowe i mieszkalne - od roku 1908 działała tu fabryka Lilpop, Rau i Loewenstein. W roku 1876 ulicę przecięły tory kolei obwodowej, w okolicy powstało wtedy wiele bocznic kolejowych, wiodących między innymi do carskich magazynów wojskowych wzniesionych po roku 1893 pod nr. 60. W skład owych magazynów wchodziły zbombardowane w 1939 roku ogromne elewatory zbożowe przy ul. Prądzyńskiego. W zbliżonym okresie powstała pod nr. 70/72 przędzalnia bawełny i farbiarnia Towarzystwa Akcyjnego "Wola". W roku 1928 wzniesiono pod nr. 76 gmachy Towarzystwa Szkół Powszechnych nawiązujące swym planem do założeń pałacowych XVII/XVIII wieku; w tym samym roku ulicą Bema pojechał pierwszy tramwaj elektryczny. W roku 1939 spłonęły zbombardowane elewatory zbożowe; rok 1944 przyniósł zniszczenie kamienic w rejonie ulicy Wolskiej. W okresie powojennym bieg ulicy został zniekształcony przez rozbudowę węzła PKP: początkowy odcinek ulicy należący już przed wojną do dzielnicy Ochota został od niej ostatecznie odcięty i od roku 1979 nosi nazwę Al. Bohaterów Września.

W okolicy ul. Bema znajduje sie tunel podziemny, w którym Niemcy eksterminowali Polaków w ramach istniejącego w okresie okupacji niemieckiej w Warszawie obozu koncentracyjnego: KL Warschau (zwanego: Gęsiówką).