Rezerwat Zielona Góra

Rezerwat przyrody Zielona Góra – rezerwat leśny o powierzchni 96,09 ha, położony w województwie wielkopolskim, powiecie pilskim, gminie Wyrzysk.

Rezerwat przyrody Zielona Góra – rezerwat leśny o powierzchni 96,09 ha, położony w województwie wielkopolskim, powiecie pilskim, gminie Wyrzysk.

Lokalizacja

Pod względem fizyczno-geograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów Pojezierze Krajeńskie (314.69) i Dolina Środkowej Noteci (315.33). Zajmuje on wzniesienie moreny czołowej w sąsiedztwie północnego zbocza Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej.

Znajduje się na północ od linii kolejowej Bydgoszcz-Piła oraz ok. 1 km na wschód od miasta Osiek nad Notecią. Rezerwat jest usytuowany na jednym z największych wzniesień na Pojezierzu Krajeńskim, tj. w kompleksie lasów pokrywających Dębową Górę (192 m n.p.m.)

Charakterystyka

Celem ochrony w rezerwacie jest fragment lasu liściastego, w obrębie którego występują grądy i kwaśna dąbrowa. Głównymi gatunkami są: dąb szypułkowy, sosna zwyczajna, lipa drobnolistna oraz grab zwyczajny, brzoza brodawkowata, olcha. Wiek dębów oblicza się na 200-250 lat. Pięć z nich, szczególnie potężnych, posiada w obwodzie 300 cm. W warstwie podszytowej rośnie miejscami podrost dębowy.

Runo leśne budują cieniolubne gatunki, jak: charakterystyczna dla grądu gwiazdnica wielkokwiatowa, marzanka wonna, konwalijka dwulistna, konwalia majowa, szczawik zajęczy, przylaszczka pospolita, trawy i paprocie, borówka czernica oraz rzadki gatunek storczyka.

Szlak rezerwatów

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą, a Wyrzyskiem znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

1. Kruszyn (leśny),
2. Hedera (florystyczny),
3. Las Minikowski (leśny),
4. Łąki Ślesińskie (florystyczny, ornitologiczny),
5. Skarpy Ślesińskie (stepowy),
6. Borek (leśny),
7. Zielona Góra.

Przez rezerwat przebiega pieszy szlak turystyczny "Nadnotecki" Bydgoszcz Prądy - Nakło nad Notecią – Wyrzysk – Piła.

Podstawa prawna

• Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 listopada 1968 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. z 1959 r. Nr 50, 346)
• Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Monitor Polski z 1989 r, Nr 17, Poz. 119
• Obwieszczenie Wojewody Wielkopolskiego z dn. 4.10.2001 r. w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody utworzonych do dn. 31.12.1998 r.