Most Siekierkowski

Most Siekierkowski – to drugi most wantowy w Warszawie, łączący Mokotów z Pragą-Południe i Wawrem. Po moście przebiega droga krajowa nr 2 stanowiąca fragment trasy europejskiej E30.

Most Siekierkowski – to drugi most wantowy w Warszawie, łączący Mokotów z Pragą-Południe i Wawrem. Po moście przebiega droga krajowa nr 2 stanowiąca fragment trasy europejskiej E30.

Historia

Na planach przedwojennych umieszczono zarys ulic wzdłuż planowanej południowej obwodnicy kolejowej Warszawy. Jego śladem jest np szerokość ulicy Białowieskiej, która początkowo wynikła z połączenia w końcu lat 1950 ulicy Rembertowskiej (zlikwidowana) i Białowieskiej. Często jest on brany za zarys planowanej „trasy siekierkowskiej”. W rzeczywistości nie postrzegano wtedy tej okolicy za miejsce planowania miasta. Projektowano tu lotnisko na Gocławiu, a most Poniatowskiego był główną przeprawą jeszcze przez wiele lat i planowano do niego kierować np. ul. Ostrobramską. Z obwodnicy kolejowej zrealizowano wyłącznie wylot na Radom.

Cel budowy

Most powstał jako główny element Trasy Siekierkowskiej , która łączy węzeł komunikacyjny u zbiegu ulic Czerniakowskiej i Witosa na Mokotowie z węzłem Marsa: skrzyżowaniem ulic Ostrobramskiej, Marsa i Płowieckiej na Gocławku. Umożliwia też dojazd z lewego brzegu Wisły do dzielnic Gocław, Saska Kępa, Grochów, Wawer oraz wyjazd w kierunku Lublina i Terespola z pominięciem śródmieścia — jak i wyjazd z tych kierunków na zachód. Planowana jest także Trasa Olszynki Grochowskiej, która włączy Most w drugą obwodnicę Warszawy i umożliwi wyjazd także w kierunku Białegostoku.

Dane techniczne

Cała konstrukcja mostu jest podwieszana, na dwóch pylonach w kształcie litery H. Pylony mają odpowiednio 90,00 i 90,06 metra. W każdej nodze obu 90-metrowych pylonów mostu znajdują się dwie windy przeznaczone dla obsługi technicznej. Windy wjeżdżają na wysokość 62 metrów. Dalej prowadzi metalowa drabinka umieszczona wewnątrz betonowej nogi pylonu. Do pylonów przymocowane są 54 liny nośne, o całkowitej długości 5300 metrów. Pomalowane one są na jaskrawy, pomarańczowy kolor, który ma chronić ptaki przed zderzeniem.

Most nie posiada żadnych podpór w nurcie rzeki. Po obu brzegach rzeki znajdują się roboty stalowe, wytrzymujące nacisk 3300 ton, dźwigary są zespolone za pomocą sworzni z żelbetową płytą jezdni. Każda z podpór posadowiona na palach wierconych o średnicy 1500 mm o długości do 30 metrów. Most został zaprojektowany na klasę obciążenia A. Podczas próby obciążeniowej w sierpniu 2002 roku uniósł jednorazowo 940 ton.

Most składa się z dwóch jezdni o trzech pasach ruchu w każdą stronę. Między nimi znajduje się pas rozdzielający o szerokości 2 metrów. Samochody mogą się poruszać z maksymalną prędkością 80 km/h. Dla ruchu pieszego i rowerowego wybudowane zostały chodniki o szerokości od 3,00 do 5,19 metrów.

Jest to drugi po moście Świętokrzyskim most przystosowany do jazdy rowerem już w fazie budowy.

Głównym projektantem mostu Siekierkowskiego był mgr inż. Stefan Filipiuk. Dyrektorem budowy był mgr inż. Jerzy Bogaczyk (kierował także budową mostu Grota-Roweckiego). Głównym wykonawcą jest firma Mostostal Warszawa S.A., doświadczona już w budowie mostów, wybudowała ich wiele za granicą, a także wszystkie stałe w Warszawie. Pylony wykonała firma WARBUD S.A.

Otwarcie

Został oddany do użytku 21 września 2002. Jego budowa wraz z drogami dojazdowymi trwała 2 lata. W otwarciu brali udział m.in. Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, Prezes Rady Ministrów Leszek Miller, Marszałek Sejmu Marek Borowski, wicemarszałek Senatu Kazimierz Kutz oraz tłumy warszawiaków.

Znaczek pocztowy

Most ten znalazł się na jednym z czterech znaczków pocztowych wydanych w 2008 przez Pocztę Polską w emisji "Mosty w Polsce" (obok mostu Poniatowskiego w Warszawie, mostu im. Ernesta Malinowskiego w Toruniu i mostu spawanego w Maurzycach).