Kościół św. Macieja i Mateusza

Kościół pod wezwaniem św. św. Macieja i Mateusza – kościół dawniej znajdujący się w Krakowie, w obrębie Starego Miasta, w północno-wschodniej części dzisiejszego placu Szczepańskiego.

Kościół pod wezwaniem św. św. Macieja i Mateusza – kościół dawniej znajdujący się w Krakowie, w obrębie Starego Miasta, w północno-wschodniej części dzisiejszego placu Szczepańskiego.

Historia

Został zbudowany w 1425 z fundacji ks. Stanisława Reya, proboszcza parafii św. Szczepana. Pod koniec XVI w. przejęli go jezuici, którzy nieco go rozbudowali, a na miejscu pobliskich domów urządzili nowicjat. Kościółek był niewielki, prostokątny, z małą sygnaturką na dachu. Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku kompleks przejęła Komisja Edukacji Narodowej, a wkrótce potem właścicielem zostało miasto. Nastąpiło to 27 marca 1796 r., ale już w październiku 1776 r. kolegium jezuickie stało się kwaterą dla 500 żołnierzy rosyjskich, powracających z wyprawy tureckiej. Władze krakowskie przeznaczyły przejęte zabudowania na koszary miejskie. Po zajęciu Krakowa przez Austriaków, cztery lata stacjonowały tam wojska zaborcze, które przeniosły się następnie na Wawel. Wtedy to rząd austriacki postanowił zburzyć kościół i przyległe zabudowania klasztorne, a na ich miejscu wznieść nowe koszary, których jednak nigdy nie wybudowano (w XIX w. stały tam rozmaite drewniane kramy i stragany, a później funkcjonował targ warzywno-owocowy). Kościółek zburzono w 1801. Pozostałe budynki, w których od 1797 roku znajdowały się koszary, rozebrano w 1809 roku.