Kościół Wniebowzięcia NMP i św. Katarzyny Aleksandryjskiej

0

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP i Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Konopnicy został zbudowany w 1905 roku z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Jana Kureczki. Świątynię konsekrował bp Franciszek Jaczewski w 1906 roku. Jego patronką jest św. Katarzyna Aleksandryjska z Egiptu. Współrzędne obiektu: 51°13'11.649"N, 22°27'31.706"E

Czytaj dalej

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP i Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Konopnicy został zbudowany w 1905 roku z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Jana Kureczki. Świątynię konsekrował bp Franciszek Jaczewski w 1906 roku. Jego patronką jest św. Katarzyna Aleksandryjska z Egiptu. Współrzędne obiektu: 51°13'11.649"N, 22°27'31.706"E

Wcześniejsze budynki

Pierwszy kościół drewniany istniał w Konopnicy już około 1400. Około 1650 wybudowano na miejscu wcześniejszego częściowo murowany z kamienia kościół. Przy kościele mieścił się cmentarz, dziś teren porastają stare lipy. Obecnie po dawnym kościele zachowały się tylko fragmenty fundamentów widoczne kilka metrów na południe od dzwonnicy. W porze letniej dostęp do dzwonnicy i fundamentów utrudnia gęsta, dzika roślinność, w związku z czym struktura dawnej zabudowy sakralnej uwidacznia się szczególnie w porze zimowej.

Obecny kościół

Obecna świątynia murowana z cegły i częściowo z białego kamienia w stylu neogotyckim, została wybudowana w 1905 z inicjatywy ówczesnego proboszcza, ks. Jana Kureczki. Konsekracji dokonał bp Franciszek Jaczewski w 1906.

W czerwcu 1941 przybyła do Konopnicy zmotoryzowana kolumna niemiecka oddziałów SS. Hitlerowcy zabronili ludności wstępu do kościoła i rozpoczęli świadomą i zorganizowaną profanację świątyni: ubierali się w szaty liturgiczne, wykonując wyuzdane ruchy i tańce powtarzali łacińskie słowa pieśni religijnych, w jednej z naw urządzili sobie z siana miejsce do spania, w środkowej nawie myli się, ubierali i czyścili buty, natomiast na chórze w organach urządzili sobie klozet. Zbezcześcili tabernakulum wyrzucając z niego puszki z komunikantami, które następnie łamali, rozrzucili, deptali, podpalali papierosami. Monstrancja została obdarta z ozdobnych kamieni i srebra. Zniszczono również portatyle z relikwiami świętych, splugawiono statuę Matki Bożej znajdującą się w wielkim ołtarzu. Poza tym uszkodzono krzyże i skradziono wiele przedmiotów. Ucierpiała także miejscowa plebania.

W nocy z 11 na 12 maja 2002 miało miejsce kolejne włamanie do kościoła. Skradziono cztery posrebrzane świeczniki ołtarzowe z początku XX w. Ich wartość nie była jednak tak duża jak szkody wyrządzone przy włamaniu: zniszczono witraż świętego Stanisława Biskupa, jeden z czterech umieszczonych w 1957 przez ówczesnego proboszcza ks. Stanisława Mulawę.

Wnętrze

Kościół jest trójnawowy. Nawa główna wysoka, boczne niższe, posadzka terakotowa, w prezbiterium i przez środek kościoła - zdobiona. Obok prezbiterium znajdują się dwie zakrystie, przy głównych drzwiach wejściowych mała kruchta. Z frontonem kościoła złączona jest wieża w stylu neogotyckim. W kościele znajdują się tablice Wołodków, właścicieli dworu w Konopnicy, a także Stadnickich, właścicieli dworu w Radawcu.

Wewnątrz kościoła znajdują się trzy ołtarze:

  • główny w prezbiterium, wykonany z drzewa dębowego w 1906 w Warszawie, stylem dopasowany do całości świątyni. W 1970 pożar zniszczył ołtarz z rzeźbami i obrazami. Rekonstrukcji dokonali w 1971 Michał Pudełko i Eugeniusz Ścibor, profesorowie Liceum Plastycznego w Nałęczowie. Obecnie w ołtarzu głównym umieszczona jest rzęźba Matki Bożej Bolesnej z drzewa lipowego i dwa obrazy: Wniebowzięcia NMP (1972, Nawałko) i św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

W nawach bocznych mieszczą się dwa ołtarze z piaskowca:

  • w prawej z obrazem św. Antoniego,
  • w lewej - Najświętszego Serca Jezusa.

Na chórze muzycznym znajdują się 12-głosowe organy z warszawskiej firmy Andrzeja Blomberga. Okna prezbiterium zdobią witraże wykonane w 1957. W latach 2006-2007 dokonano całkowitej przebudowy prezbiterium. Wyłożono nową, granitową posadzkę, ustawiono ołtarz, ambonkę oraz siedzenia dla celebransa i asysty liturgicznej. Zmieniono również posadzkę przy bocznych ołtarzach.

Remonty i renowacje

  • 1956-60 - polichromia wykonana przez W. Inglina z Warszawy,
  • 1970-71 - dach i okna
  • 1979 - nowa polichromia

Kościół Wniebowzięcia NMP i św. Katarzyny Aleksandryjskiej - to miejsce nie posiada jeszcze przewodnika. Jeśli znasz to miejsce, to tutaj możesz napisać przewodnik.