Jezioro Białokoskie

Jezioro Białokoskie - jezioro rynnowe na Pojezierzu Poznańskim o bogatej linii brzegowej, z dwoma półwyspami na brzegu zachodnim. Brzeg ten jest zalesiony. Na wschodnim znajduje się wieś Białokosz i Sierakowski Park Krajobrazowy. Z północnego krańca wypływa Strumień Białokoski, który łączy jez. Białokoskie z jez. Chrzypskim.

Jezioro Białokoskie - jezioro rynnowe na Pojezierzu Poznańskim o bogatej linii brzegowej, z dwoma półwyspami na brzegu zachodnim. Brzeg ten jest zalesiony. Na wschodnim znajduje się wieś Białokosz i Sierakowski Park Krajobrazowy. Z północnego krańca wypływa Strumień Białokoski, który łączy jez. Białokoskie z jez. Chrzypskim.

Warunki naturalne

Białokoskie jest charakterystycznym przykładem jeziora polodowcowego położonego wzdłuż stromych wzgórz morenowych. Przy brzegu wschodnim niższym, bezleśnym, znajduje się wieś Białokosz, a w niej gospodarstwo rolne i odrestaurowany pałac. Brzeg zachodni jest wysoki i stromy z pięknym lasem mieszanym, linią brzegową urozmaiconą, gdzie w wodę wrzynają się dwa półwyspy. Zbiornik posiada kilka drobnych dopływów w południowej części i dopływ z jeziora Lubocześnica. W północnej części jeziora odpływ do jez. Chrzypskiego zwany strumieniem białokoskim. Różnica poziomów wynosząca 38 m powoduje, że ma on charakter górskiego potoku. Akwen jest przez to jednym z najwyżej położonych jezior na Pojezierzu Międzychodzko-Sierakowskim.

Ukształtowanie dna

Dno jest silnie zróżnicowane, z dużymi spadami, z licznymi głęboczkami i 4 wysepkami o łącznej powierzchni 0,6 ha. W większości dno jest twarde, pokryte osadami o małej miąższości od 0,1 do 0,3 m, tylko przy dopływie i w zatokach miąższość ok. 0,5 m.

Roślinność

• Roślinność wynurzona: Około 90% linii brzegowej porośniętej jest wąskim pasem trzciny pospolitej, pałki wąskolistnej i sitowiem jeziornym.
• Roślinność zanurzona jest mocno rozwinięta. Bogate zespoły pokrywają dno do głębokości 3 m, głównie to rogatek, moczarka kanadyjska, wywłócznik, ramienice i rdestnice.
• Roślinność pływająca - w okresie letnim, szczególnie w zatokach występują rozległe partie (ok.6 ha) grążela żółtego, grzybienia białego i strzałki wodnej.

Przeźroczystość wody

Przeźroczystość jest duża, waha się od 1,5 m w lecie do 3 m wiosna i jesienią. Latem zdarzają się zakwity planktonu i wtedy przeźroczystość spada do 0,6 m.

Fauna

• Występujące gatunki ryb to sielawa, węgorz, szczupak, okoń, lin, leszcz, krąp, płoć, wzdręga, ukleja, kiełb, ciernik.

Warunki do wędkowania

W klasyfikacji rybackiej jezioro określane jest typem sielawowym. Zbiornik odznacza się dużymi walorami wędkarskimi: dostępne brzegi, czysta woda, urozmaicone dno, z podwodnymi górkami i stokami. Do najatrakcyjniejszych okazów w jeziorze należą duże osobniki węgorza, leszcza i szczupaka. Od kilku lat jezioro stało się celem wędkarskich polowań na okonie. Latem istnieje możliwość rozstawienia przyczep campingowych i namiotów tuż nad wodą od strony wsi, a obok, w odrestaurowanym pałacu- noclegi i wyżywienie.