Hala Widowiskowo-Sportowa Arena

Przewodnik
Mapa
Atrakcje

”	Hala Arena — hala widowiskowo-sportowa w Poznaniu, w parku Kasprowicza.

Czytaj dalej

”

Hala Arena — hala widowiskowo-sportowa w Poznaniu, w parku Kasprowicza.

Charakterystyka

Kształt hali (odwrócony spodek) przypomina Mały Pałac Sportowy zbudowany w Rzymie w 1958 roku (proj. Pier Luigi Nervi). Od ok. 2007 r. planowana jest jej modernizacja, jednak prace odsuwane są regularnie na późniejszy termin.

Dach kopuły pokryty jest blachą aluminiową barwioną na złocisty kolor. Hala posiada 4200 miejsc siedzących na trybunach oraz ok. 3000 miejsc dostawnych na parkiecie. Arena jest dostosowana do organizowania imprez sportowych, koncertów, przedstawień i seansów filmowych. Pod trybunami znajdują się bufet, kawiarnia, szatnie i garderoby, sauna, sala do rozgrzewki i zaplecze sanitarne. Hala jest przystosowana dla potrzeb osób niepełnosprawnych.

W niej odbywają się popularne wydarzenia: Independance, RMI Trance Xplosion, Revolution, Dancetination, czy ATB in Concert, Armin Only. W Arenie odbył się również pożegnalny koncert Pidżamy Porno. Od kilku lat w poznańskiej Arenie organizowane są także mecze w ramach siatkarskiej Ligi Światowej. W 2009 halę odwiedziły też najlepsze reprezentacje w koszykówce, aby rozegrać mecze w ramach Mistrzostw Europy.

Historia

Decyzję o budowie hali widowiskowo-sportowej Prezydium Rady Narodowej m. Poznania podjęło w 1969 roku. Formę bryły ostatecznie przesądziły przesłanki ekonomiczne, z których wynikało, że optymalną figurą geometryczną jest koło, a stereometryczną - bryła stanowiąca czaszę lub wycinek kuli. Halę budowano przez 23 miesiące: od lipca 1972 do 28 czerwca 1974 wg projektu Jerzego Turzenieckiego.

Zasadniczy element funkcjonalny budynku stanowi arena o powierzchni 1625 m² i średnicy 44,5 m okolona pasem komunikacyjnym (3m) i widownią. Widownia była planowana na 4088 miejsc: 3920 miejsc stałych, 99 miejsc w loży prasowej i 69 miejsc w loży honorowej. Możliwe było dostawienie 2600 miejsc na płycie areny.

Obciążenia poszczególnych elementów liczono na komputerze Mińsk 22 w poznańskim Zakładzie Elektronicznej Techniki Obliczeniowej.

Obiekt wyposażono także w specjalne urządzenia: ruchomą kabinę jezdną centralnej rampy świetlnej, umożliwiając jej obsługę oraz składany ekran umieszczony w zapadni (24m na 15m). Obydwa rozwiązania były niekonwencjonalne i zostały zgłoszone do Urzędu Patentowego.

W pobliżu hali (ul. Reymonta) zaprojektowano parkingi: jeden bezpośrednio przy hali na 175 samochodów osobowych, drugi przy południowo-zachodnim narożniku terenu (przy pływalni) na 225 samochodów osobowych i 16 autokarów. Wraz z halą zbudowano budynki pomocnicze: wentylatornię i kotłownię.