Stara Synagoga w Opolu – synagoga znajdująca się w Opolu przy ulicy Szpitalnej 1, za czasów niemieckich zwanej Hospitalstrasse.
Synagoga została zbudowana w 1842 roku z inicjatywy lokalnych rodzin żydowskich. Fundusze na budowę zostały pozyskane z datków, zbiórek, kredytów inwestycyjnych oraz wykupów miejsc do modlitw. Uroczystego otwarcia synagogi dokonał rabin wrocławski Abraham Geiger. W 1893 roku, została przebudowana i dobudowano do południowego zachodu dwa skrajne ryzality według projektu Felixa Henry'ego. Z biegiem lat budynek synagogi nie mógł pomieścić odpowiedniej liczby wiernych.
W 1896 roku synagoga została sprzedana za 25 800 marek Emilii Roegner. Wkrótce i ona sprzedała budynek, który został przebudowany na zakład litograficzny Erdmana Raabego. Kwota ze sprzedaży posłużyła gminie żydowskiej do dokończenia budowy Nowej Synagogi.
Ostatnie nabożeństwo odbyło się w poniedziałek 21 czerwca 1897 roku – wtedy to nowy opolski rabin, Leo Baeck, oraz odchodzący Hermann Vogelstein odmówili pożegnalną modlitwę. Wkrótce uroczyście wyniesiono zwoje Tory oraz sprzęty liturgiczne do Nowej Synagogi.
Synagoga przetrwała noc kryształową i II wojnę światową praktycznie bez zniszczeń. W 1953 roku umieszczono w budynku magazyn księgarski. W 1972 roku, wnętrza przebudowano i umieszczono w nich dźwig towarowy. Niedawno dawną synagogę solidnie wyremontowano i umieszczono siedzibę TVP3 Opole.
Murowany i orientowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta o wymiarach 14,7 na 20 metrów, w stylu neoklasycystycznym. Na parterze mieściły się pomieszczenia szkoły i biura administracji gminy, a na piętrze główna sala modlitewna. Do dzisiaj zachowały się resztki witraży które znajdują się w wysokich, półokrągle zakończonych oknach od strony północno-zachodniej. | 
